Saturday, November 13, 2010
Thursday, November 11, 2010
Monday, November 8, 2010
Friday, November 5, 2010
Tuesday, November 2, 2010
အသက္ရွည္နည္း
အသက္ရွည္နည္း
ပန္းၿခံထဲထိုင္ၿပီး ပီတာေလး ေခ်ာကလက္တစ္ခုၿပီး တစ္ခုစားသည္။
ေျခာက္ခုေျမာက္ေရာက္လာေသာအခါ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ခံုတြင္ ထိုင္ေနေသာလူႀကီးက
ေျပာသည္။
" ခ်ာတိတ္၊ ေခ်ာကလက္ သိပ္စားတာ မေကာင္းဘူးကြ၊ သြားပိုးစားမယ္၊ ႀကီးလာရင္
ထိပ္ေျပာင္မယ္ကြဲ႔ "
" ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အဘိုး အသက္ 106ႏွစ္ အထိ ေနသြားတာပဲ"
" ဘာလဲ၊ သူလဲ မင္းလိုပဲ တစ္ေန႔ကို ေခ်ာကလက္ ေျခာက္ခုစားသလား "
" ဟင့္အင္း၊ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္တဲ့ ကိစၥမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ဘာမွ ၀င္မေျပာဘူး "
ပန္းၿခံထဲထိုင္ၿပီး ပီတာေလး ေခ်ာကလက္တစ္ခုၿပီး တစ္ခုစားသည္။
ေျခာက္ခုေျမာက္ေရာက္လာေသာအခါ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ခံုတြင္ ထိုင္ေနေသာလူႀကီးက
ေျပာသည္။
" ခ်ာတိတ္၊ ေခ်ာကလက္ သိပ္စားတာ မေကာင္းဘူးကြ၊ သြားပိုးစားမယ္၊ ႀကီးလာရင္
ထိပ္ေျပာင္မယ္ကြဲ႔ "
" ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အဘိုး အသက္ 106ႏွစ္ အထိ ေနသြားတာပဲ"
" ဘာလဲ၊ သူလဲ မင္းလိုပဲ တစ္ေန႔ကို ေခ်ာကလက္ ေျခာက္ခုစားသလား "
" ဟင့္အင္း၊ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္တဲ့ ကိစၥမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ဘာမွ ၀င္မေျပာဘူး "
ဆိုဗီယက္ေခတ္၏ အံ့ဘယ္ ၇- ပါး။
အံ့ဘြယ္ ၇ ပါး
ဆိုဗီယက္ေခတ္၏ အံ့ဘယ္ ၇- ပါး။
၁။ အလုပ္လက္မဲ့ မရွိ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ အလုပ္မလုပ္ဘူး။
၂။ ဘယ္သူမွ အလုပ္မလုပ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ စီမံကိ္န္းလ်ာထားခ်က္ အၿမဲတမ္းျပည့္မီတယ္။
၃။ စီမံကိန္းလ်ာထားခ်က္ အၿမဲတမ္းျပည့္မီတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆို္င္မွာ ဘာမွမရွိဘူး။
၄။ ဆိုင္မွာ ဘာမွမရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ တန္းစီေနၾကတာ အရွည္ႀကီး။
၅။ ေနရာတကာမွာ တန္းေတြအရွည္ႀကီး။ ဒါေပမယ့္ ေျပာေတာ့ ပေဒသာပင္ေခတ္
ေရာက္ဘို႔နီးေနၿပီတဲ့။
၆။ ပေဒသာပင္ေခတ္ ေရာက္ဘို႔နီးေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ မေက်နပ္ဘူး။
၇။ ဘယ္သူမွ မေက်နပ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အားလံုးေထာက္ခံမဲ ေပးၾကတယ္။
ဆိုဗီယက္ေခတ္၏ အံ့ဘယ္ ၇- ပါး။
၁။ အလုပ္လက္မဲ့ မရွိ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ အလုပ္မလုပ္ဘူး။
၂။ ဘယ္သူမွ အလုပ္မလုပ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ စီမံကိ္န္းလ်ာထားခ်က္ အၿမဲတမ္းျပည့္မီတယ္။
၃။ စီမံကိန္းလ်ာထားခ်က္ အၿမဲတမ္းျပည့္မီတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆို္င္မွာ ဘာမွမရွိဘူး။
၄။ ဆိုင္မွာ ဘာမွမရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ တန္းစီေနၾကတာ အရွည္ႀကီး။
၅။ ေနရာတကာမွာ တန္းေတြအရွည္ႀကီး။ ဒါေပမယ့္ ေျပာေတာ့ ပေဒသာပင္ေခတ္
ေရာက္ဘို႔နီးေနၿပီတဲ့။
၆။ ပေဒသာပင္ေခတ္ ေရာက္ဘို႔နီးေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ မေက်နပ္ဘူး။
၇။ ဘယ္သူမွ မေက်နပ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အားလံုးေထာက္ခံမဲ ေပးၾကတယ္။
Saturday, October 16, 2010
ေခတ္ေဟာင္းကဒို ့ဗမာျပည္ဘိုးဘြားမ်ားရဲ့ ရွားပါးဓါတ္ပံုမ်ား


ဒါကေတာ့ဟဓါတ္ရွင္မင္းသားၾကီးဦးေရွွြဘ။

ဒါကေတာ့ထီအေရာင္းစေရးမေလးေပါ့ စစ္အတြင္းကဗံုးဒဏ္ခံရတဲရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္းပါ။
ဒါေတြအားလံုးကိုအၿပံဳးပန္းေစ်းခင္းထဲကkaung htet blogမွကူးထားၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။ကိုသက္
Thursday, September 30, 2010
ဘ၀ရဲ႕ နိဂံုးခ်ဳပ္ တံခါးပိတ္သံ
ဘ၀ရဲ႕ နိဂံုးခ်ဳပ္ တံခါးပိတ္သံ
By Dezin
ကၽြန္ေတာ္ဟာ တကၠစီေမာင္းတဲ႕အလုပ္နဲ႕ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳသူတစ္ေယာက္ပါ။ ေန႕လည္ပိုင္းေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ခ်င္တဲ႕ အလုပ္ေလးေတြ၊ ၀ါသနာပါတာေလးေတြ လုပ္ႏိုင္ေအာင္လို႔ ညဆိုင္းကိုသာ ေမာင္းပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္႕ တကၠစီဟာ ခရီးသည္ေတြရဲ႕ ရင္ဖြင္႕ရာ ဌာနလဲ ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ကားငွားတဲ႔ ခရီးသည္ဟာ ကားထဲ၀င္လိုက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္႕အေနာက္က ခံုမွာထိုင္လိုက္ျပီးတာနဲ႕ သူတို႕ ဘယ္သူဘယ္၀ါဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္က မသိရပါဘဲ သူတို႕ရဲ႕ ဘ၀အေၾကာင္း ဇာတ္စံု ခင္းၾကေတာ႕တာပါဘဲ။ ဘာဘဲေျပာေျပာ မေမွ်ာ္လင္႕ဘဲ ၾကားခဲ႔ရတဲ႕ သူတို႕ေျပာျပတဲ႕ ဇာတ္ေၾကာင္းေတြထဲမွာ အခ်ိဳ႕ေတြက အံ႕အားသင္႕စရာေတြ ျဖစ္ခဲ႔ျပီး၊ အခ်ိဳ႕ အေၾကာင္းအရာေတြကေတာ႕ ဂုဏ္ယူစရာ စိတ္အားတက္စရာေတြ ျဖစ္ခဲ႔ရပါတယ္။ ဒါ႔အျပင္ အခ်ိဳ႕ အေၾကာင္းအရာမ်ားက်ေတာ႕ ေပ်ာ္ရ႔ႊင္ရယ္ေမာစရာ၊ အခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာမ်ား က်ေတာ႔လည္း ၀မ္းနည္း စိတ္မေကာင္းစရာ ျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္.. လူတိုင္းမွာ မတူညီတဲ႕ ဘ၀ကိုယ္စီ ရွိတတ္ၾကျပီး အဲဒီဘ၀ေတြကေန မတူညီတဲ႕ သင္ခန္းစာေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ရခဲ႔ပါတယ္။
မွတ္မွတ္ရရေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္ တကၠစီေမာင္းခဲ႔တဲ႕ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ အဖြားအိုတစ္ေယာက္ကို ေမာင္းပို႔ခဲ႔ရတဲ႕ ခရီးေလာက္ ဘယ္အျဖစ္အပ်က္ကမွ ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႔စိတ္ႏွလံုးကို ထိထိခိုက္ခိုက္ျဖစ္ေစ၊ အမွတ္ရေစႏိုင္ခဲ႕တာ မရွိေတာ႕ပါဘူး။ အဲဒီညက တစ္ခုေသာ ၾသဂုတ္လရဲ႕ ညတစ္ညပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တကၠစီ ရံုးခ်ဳပ္ကေန ဆိတ္ျငိမ္ရပ္ကြက္တစ္ခုရဲ႕ လိပ္စာေျပာျပီး အဲဒီက လူတစ္ေယာက္ကို သြားၾကိဳဖို႕ အမိန္႔တစ္ခု ကၽြန္ေတာ္ လက္ခံရရွိလိုက္ပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ထင္တာကေတာ႕ ခုလို ညသန္းေခါင္ေတာင္ ေက်ာ္ေနျပီဆိုေတာ႕ ပါတီပြဲတစ္ခုခုကေန အိမ္ျပန္မဲ႔သူ၊ ဒါမွမဟုတ္ လင္မယားရန္ျဖစ္လို႕ စိတ္တုိတုိနဲ႕ အိမ္ကဆင္းမဲ႕သူ၊ ဒါမွမဟုတ္ရင္ေတာ႕ မနက္အလုပ္ေစာေစာဆင္းမဲ႔သူ တစ္ေယာက္ေယာက္က ျမိဳ႕ျပင္မွာရွိတဲ႔ စက္ရံုတစ္ခုခုကို သြားလိမ္႕မယ္လို႕ ထင္ေနခဲ႔တာပါဘဲ။
လိပ္စာအတိုင္း ေမာင္းသြားေတာ႕ အဲဒီကို ကၽြန္ေတာ္ေရာက္သြားတဲ႔အခ်ိန္ဟာ မနက္ ၂နာရီခြဲ ရွိေနပါျပီ။ ေျမညီထပ္ ျပတင္းေပါက္က မီးေရာင္ျပျပေလး တစ္ခုကလြဲလို႕ အေဆာက္အဦးတစ္ခုလံုးဟာ ေမွာင္မဲ တိတ္ဆိတ္ေနပါတယ္.. ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း အိမ္ေတြဟာ နီးနီးနားနားမွာ မရွိၾကဘဲ ဟိုးခပ္ေ၀းေ၀းမွာသာ ရွိေနၾကတာမို႕ ေတာ္ေတာ္ကို ေျခာက္ျခားစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ အထီးက်န္ အေဖာ္မဲ႔ေနတဲ႔ အိမ္တစ္လံုးနဲ႔ တူပါတယ္.. ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးသာဆို တစ္ျခား တကၠစီေမာင္းသူေတြဟာ ကားဟြန္း တစ္ၾကိမ္ႏွစ္ၾကိမ္ တီးျပီး ခနေလာက္ ေစာင္႕ၾကည္႕ျပီးတာနဲ႕ လူသံမၾကားရရင္ ခ်က္ျခင္း ေမာင္းထြက္သြားၾကမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ အိမ္သံုးကားေတြ ဘာေတြ မရွိတဲ႕ သူေတြ အတြက္ေတာ႕ ခုလို ညဥ္႕နက္သန္းေခါင္မွာ တကၠစီသာမရရင္ သူတို႕အတြက္ အေတာ္ကို အခက္အခဲ ျဖစ္ၾကပါလိမ္႕မယ္ဆိုတဲ႕ အေတြးနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕ အႏၱရာယ္ျဖစ္ႏိုင္တဲ႕ မသကၤာစရာ အေနအထားမ်ိဳးကလြဲလို႕ သာမန္အတိုင္းဆို အိမ္တံခါးေပါက္ထိေအာင္ အေရာက္သြားျပီး စံုစမ္းေလ႕ရိွပါတယ္.. တကယ္လို႕မ်ား တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ အကူအညီနဲ႔မွ သြားႏိုင္လာႏိုင္တဲ႕ ခရီးသည္မ်ိဳး ျဖစ္ေနခဲ႔ရင္ လိုအပ္တဲ႔အကူအညီ ေပးႏိုင္ေအာင္ ဆိုတဲ႔စိတ္မ်ိဳး အျမဲတမ္း ထားခဲ႕ပါတယ္။
ဒါေၾကာင္႕ အခုလည္း အဲဒီအိမ္ရဲ႔ တံခါး၀ကို သြားေရာက္ျပီး တံခါးကို ေခါက္လိုက္တဲ႕အခါ “ခနေလာက္ ေစာင္႔ေပးပါ” ဆိုတဲ႕ အသံတစ္သံ ထြက္လာပါတယ္.. အသံကို နားေထာင္ျခင္းအားျဖင္႕ အသံပိုင္ရွင္ဟာ အင္အားခ်ည္႕နဲ႕ျပီး အေတာ္ေလးကို အသက္ၾကီးျပီလို႕ ခန္႕မွန္းရပါတယ္.. ျပီးေတာ႕ တစ္စံုတစ္ခုကို ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒရြတ္တိုက္ဆြဲေနတဲ႕ အသံကိုလည္း ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ အေတာ္ေလးၾကာတဲ႕ အခ်ိန္မွာေတာ႕ တံခါးဖြင္႕သံ ၾကားလိုက္ရျပီး အသက္ ၈၀ေက်ာ္ေနျပီျဖစ္တဲ႕ အဖြားအိုတစ္ဦး တံခါးေပါက္ကေန ေပၚလာပါတယ္.. အဖြားအိုရဲ႕ ပံုစံက အေတာ္ေလးကို ေသးေကြးျပီးေတာ႔ ပိန္လွီေဖ်ာ႕ေတာ႕ကာ နာမက်န္းျဖစ္ေနတာ ၾကာေနခဲ႕ပံု ရပါတယ္.. သူ၀တ္ထားတာက ပြင္႕ရိုက္၀တ္စံုျဖစ္ျပီး ေခါင္းေပၚမွာေတာ႕ ဦးထုပ္ေလးတစ္လံုးကို ေဆာင္းထားပါတယ္.. အဖြားအိုရဲ႕ အျပင္အဆင္ပံုစံဟာ ၁၉၄၀ ခုႏွစ္ေလာက္က ရုပ္ရွွင္ေတြမွာ ျမင္ေတြ႔ရတတ္တဲ႕ ၀တ္စားဆင္ယင္ပံုမ်ိဳး ျဖစ္ေနပါတယ္.. သူ႕ေဘးမွာေတာ႕ ႏိုင္လြန္ ခရီးေဆာင္အိတ္ေလး တစ္လံုးပါ။ အိမ္ကိုၾကည္႕ရတာ လူမေနတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေနျပီျဖစ္တဲ႕ ပံုစံေပါက္ေနျပီး ရွိသမွ် ပရိေဘာဂေတြကိုလည္း အ၀တ္စေတြနဲ႕ ဖံုးအုပ္ထားပါတယ္.. နံရံေပၚမွာေတာ႔ နာရီတစ္လံုးတစ္ေလမွ ခ်ိတ္ထားတာ မေတြ႔ရသလို ဘီဒိုေတြထဲမွာလည္း အသံုးအဆာင္ပစၥည္းေတြ ရွိမေနပါဘူး။ အိမ္ရဲ႕ေထာင္႕ တစ္ေနရာမွာေတာ႕ ကဒ္ထူေသတၱာေလး တစ္ခုနဲ႕ ဓာတ္ပံုတစ္ခ်ိုဳ႕ ရွိေနခဲ႔ပါတယ္။
“အဖြားရဲ႕ အိတ္ကို သယ္ေပးပါလားကြယ္” သူမက ကၽြန္ေတာ္႕ကို ခ်ိဳသာေအးေဆးတဲ႕ အသံေလးနဲ႕ လွမ္းေျပာလိုက္ေတာ႕ ကၽြန္ေတာ႕ သူ႕အိတ္ေသးေလးကို ကားဆီကို အရင္ သြားထားလိုက္ျပီး တစ္ခါ အဖြားအိုကို တြဲေခၚဖို႕ အိမ္တံခါးေပါက္ကို ျပန္လာခဲ႕ပါတယ္.. အဖြားအိုဟာ ကၽြန္ေတာ႕ လက္ကိုတြဲလိုက္ျပီး ေျဖးေျဖးသာသာ လမ္းစေလွ်ာက္ပါတယ္.. တုန္ခ်ိေႏွးေကြးေနတဲ႔ ေျခလွမ္းေတြေၾကာင္႕ သတိထားျပီး တြဲေခၚခဲ႕ရပါတယ္.. ကားဆီေရာက္လို႕ ၀င္ထိုင္ျပီးခ်ိန္မွာ အဖြားအိုက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေက်းဇူးတင္စကား ဆိုပါတယ္..
“ရပါတယ္ အဖြား ကိစၥမရွိပါဘူး.. ကၽြန္ေတာ္က ခရီးသည္ေတြကို ဒီလိုဘဲ ကူညီေနက်ပါ. အဖြားကိုလဲ မိခင္တစ္ေယာက္ကို သေဘာထားျပီး ကူညီတာပါ” လို႕ ကၽြန္ေတာ္က ျပံဳးျပီး ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
“မင္းဟာ အေတာ္သိတတ္တဲ႕ ကေလးဘဲ”… လို႕ အဖြားအိုက ေျပာလိုက္ျပီး လိပ္စာကဒ္ျပားေလးတစ္ခုကို ထုတ္ေပးပါတယ္… ျပီးေတာ႕ “ဒီလိပ္စာကို သြားမွာပါ.. ဒါေပမဲ႕ အဖြားကို ျမိဳ႕ထဲလမ္းအတိုင္း ေမာင္းပို႕ေပးပါလားကြယ္” လို႕ ေျပာပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ခ်က္ျခင္းဘဲ “အဖြား ျမိဳ႕ထဲကေနေမာင္းရင္ ဒီလိပ္စာအတိုင္းဆို တေကြ႔တပတ္ၾကီး ျဖစ္သြားလိမ္႕မယ္.. အခ်ိန္လဲပိုၾကာလိမ္႕မယ္..” လို႕ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္.။
“အို… ရပါတယ္.. အဖြားက အလ်င္မလိုပါဘူး.. ေျဖးေျဖးသြားၾကတာေပါ႕.. အဖြားမွာ မိသားစု ေဆြမ်ိဳးဆိုလို႕လဲ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မရွိေတာ႕ဘူး… ျပီးေတာ႕ လူ႕ေလာကမွာ ၾကာၾကာေနဖို႕ အခ်ိန္လဲ အဖြားမွာ မရွိေတာ႕ပါဘူးကြယ္.. အဖြားကို ၾကည္႕ေပးေနက် ဆရာ၀န္ကလည္း လူမမာေစာင္႕ေရွာက္ေရး ေဂဟာနဲ႕ ဆက္သြယ္ေပးျပီး အဲဒီမွာ သြားေနဖို႕ စီစဥ္ေပးလို႕ အခု အဲဒီကို သြားရမွာပါ..”
အဖြားရဲ႕ တုန္တုန္ရီရီ စကားသံအဆံုးမွာ ေနာက္ၾကည္႕မွန္ကေန ကၽြန္ေတာ္ သူ႕မ်က္ႏွာကိုၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ အဖြားရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြဟာ ညအေမွာင္ထဲမွာ တဖ်တ္ဖ်တ္ ေတာက္ပေနခဲ႕တယ္.. ဘုရားေရ… မ်က္ရည္ေတြမ်ားလား။ ကၽြန္ေတာ္႔လက္က ခရီးအကြာအေ၀းကို ေဖာ္ျပတဲ႕ မီတာဆီ အလုိလို ေရာက္သြားျပီး မီတာခလုပ္ကို တိတ္ဆိတ္စြာ ပိတ္လိုက္မိပါတယ္.. ျပီးေတာ႕ “အဖြား သြားခ်င္တဲ႕ ေနရာေတြကိုေျပာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္းပို႕ေပးပါမယ္ ” လို႕ ေျပာလိုက္မိပါေတာ႕တယ္။
ေနာက္ ၂နာရီေလာက္မွာေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ ျမိဳ႕ထဲတစ္ေလွ်ာက္ေမာင္းႏွင္ေနပါျပီ.. အဖြားအိုဟာ အေဆာက္အဦး တစ္ခုကို ညႊန္ျပျပီးေတာ႕ သူငယ္စဥ္ခါက အလုပ္လုပ္ခဲ႕တဲ႕ ရံုးလို႕ ေျပာျပပါတယ္.. အျခား လမ္းတစ္ခုကို ျဖတ္သြားခ်ိန္မွာလည္း အိမ္တစ္အိမ္ကိုျပျပီး သူနဲ႕ သူ႕ခင္ပြန္းတို႕ ညားကာစ အခ်ိန္ေတြတုန္းက ေနခဲ႕တဲ႕ အိမ္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပီး အိမ္ေရွ႕နားမွာ ကားကိုရပ္ခိုင္းကာ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေအာင္ ေငးၾကည္႕ေနခဲ႕ပါတယ္.. တစ္ခါ အိမ္ေထာင္ပရိေဘာဂေတြ ေရာင္းတဲ႕ ဆိုင္ေရွ႕မွာ ကားရပ္ခိုင္းျပီးေတာ႕ ထိုေနရာဟာ တစ္ခ်ိန္က အလြန္နံမည္ၾကီး ထင္ရွားတဲ႕ စားေသာက္ဆိုင္ရဲ႕ေနရာ တစ္ခု ျဖစ္ခဲ႕ေၾကာင္းနဲ႕ ထိုစားေသာက္ဆိုင္ဟာ သူမတို႕ လင္မယား အျမဲတမ္း စားေသာက္တတ္တဲ႕ ဆိုင္တစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပျပန္ပါတယ္.. တခါတေလမွာေတာ႕ အေဆာက္အဦး အခ်ိဳ႕ေရွ႕ ျဖတ္တဲ႕အခါ ကားကို ေျဖးေျဖးေမာင္းခိုင္းတတ္ျပီး စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာဘဲနဲ႕ အၾကာၾကီး ေငးေမာေနတတ္ပါတယ္။ အဖြားအိုရဲ႕ပံုစံက အရာရာကို ေနာက္ဆံုး နႈတ္ဆက္တဲ႕ ေဆြးေဆြးျမည္႕ျမည္႕ အၾကည္႕မ်ိဳးနဲ႕ တူေနတာမို႔ ၾကည္႕ရတာ ၀မ္းနည္းဖို႔ ေကာင္းလြန္းေနပါတယ္။ အဖြားအိုရင္ထဲမွာ ဘယ္လိုမ်ား ခံစားေနရမလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ေတြးၾကည္႕မိျပီး ကိုယ္တိုင္လည္း ၀မ္းနည္းလာမိပါတယ္။
အေရွ႕ဘက္ဆီက အရုဏ္ဦး အလင္းေရာင္ေလး ေပၚထြက္လာတဲ႕အခ်ိန္မွာေတာ႕ “အဖြား ပင္ပန္းသြားျပီကြယ္.. ေျပာထားတဲ႕ လိပ္စာအတိုင္းသာ ကားကို ဆက္ေမာင္းပါေတာ႕ ” လို႕ေျပာလိုက္ျပီး မ်က္လံုးကိုမွိတ္လိုက္ကာ ကားေနာက္မွီကို မီွခ်လိုက္ပါေတာ႕တယ္.. ကၽြန္ေတာ္လဲ တိတ္ဆိတ္စြာဘဲ ကားကို ဆက္ေမာင္းခဲ႕လိုက္ပါတယ္.. အဖြားအို ေပးထားတဲ႕ လိပ္စာအတိုင္း ေရာက္တဲ႕အခ်ိန္မွာ ရွည္ေမွ်ာေမွ်ာ အေဆာက္အဦးတစ္ခုကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္.. တကယ္ဘဲ လူမမာေတြအတြက္ ျပဳစုေစာင္႕ေရွာက္တဲ႕ ေဂဟာ ျဖစ္ပံုရပါတယ္.. ကားကို အေဆာက္အဦးရဲ႕ ေပၚတီကို အေရာက္ ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္းသြားလိုက္တဲ႕အခ်ိန္မွာ ၀န္ထမ္းျဖစ္ပံုရတဲ႕ လူ၂ေယာက္ဟာ ေျပးထြက္လာကာ ကားဆီကို ေရာက္လာျပီး အဖြားအိုကို ဂရုတစိုက္ အေလးအနက္ထားကာ ကူညီေဖးမေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္.. ၾကည္႕ရတာ အဖြားအို ေရာက္အလာကို အဆင္သင္႕ ေစာင္႕ဆိုင္းေနပံုရပါတယ္.. ကားေနာက္ခန္းထဲ ထည္႕ထားတဲ႕ အဖြားအိုရဲ႕ အိတ္ကို ကၽြန္ေတာ္ သြားယူလာျပီးတဲ႔အခ်ိန္မွာ အဖြားအိုဟာ ၀ီွးခ်ဲ ေပၚေရာက္ေနပါျပီ။
“ကားခ ဘယ္ေလာက္ က်သလဲကြယ္ ” လို႕ အဖြားအိုက သူ႔ပိုက္ဆံအိတ္ေသးေသးေလးကို ဖြင္႕လိုက္ရင္း ကၽြန္ေတာ္႕ကို လွမ္းေမးလိုက္ပါတယ္..
“မေပးရပါဘူးခင္ဗ်ာ” ကၽြန္ေတာ္က ျပံဳးျပီး ျပန္ေျဖလိုက္ေတာ႕
“အို မဟုတ္တာ မင္းမွာလဲ ေနထိုင္စားေသာက္ေရးက ရွိဦးမယ္ေလ… ပိုက္ဆံ ယူပါကြယ္..” အဖြားက စိတ္မေကာင္းတဲ႕ ေလသံေလးနဲ႕ ျပန္ေျပာပါတယ္။
“တစ္ျခား ခရီးသည္ေတြ ရွိပါေသးတယ္အဖြား.. ဒီကအျပန္မွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ ခရီးသည္ ရဦးမွာပါ.. ကၽြန္ေတာ႕ အတြက္ စိတ္မပူပါနဲ႕.. ” လို႕ ျပန္ေျပာလိုက္ရင္း ကၽြန္ေတာ္႕ စိတ္ထဲ ရုတ္တရက္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ႕ ဆႏၵနဲ႕ ၀ီွးခ်ဲေပၚက အဖြားအိုကို ခါးညႊတ္ျပီး ေပြ႕ဖက္လိုက္မိပါတယ္.. အဖြားကလည္း ကၽြန္ေတာ႕ကို သူ႕လက္ကေလးေတြနဲ႕ ျပန္လည္ေပြ႔ဖက္ပါတယ္။
“မင္းဟာ အဖြားအိုတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေလးေတြကို စိတ္ခ်မ္းသာ၊ ေက်နပ္မႈ ရသြားေအာင္ ကူညီ္ေပးခဲ႕သူပါကြယ္.. အဲဒီအတြက္ ေက်းဇူး အထူးပါ ကေလးရယ္… ”
အဖြားရဲ႕ စကားက ကၽြန္ေတာ္႕ ႏွလံုးသားကို ဆုတ္ညစ္လိုက္သလို ခံစားလိုက္မိပါတယ္.. ဒါဟာ သူ႕အတြက္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေတြတဲ႕လား… ကၽြန္ေတာ္ ဘာစကားမွ ထပ္မေျပာျဖစ္ေတာ႕ဘဲ အဖြားရဲ႕ လက္ကို ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ ဖ်စ္ညစ္လိုက္ျပီး ကားဆီကို ေလွ်ာက္သြားကာ ကားကို ေမာင္းထြက္ခဲ႕လိုက္ပါေတာ႕တယ္.. ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္းထြက္လာျပီးတဲ႕ေနာက္မွာ တံခါးပိတ္သံတစ္ခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္႕နားထဲမွာ သဲသဲကြဲကဲြ ၾကားလိုက္ရပါတယ္.. ဒီအသံဟာ ဘ၀တစ္ခုရဲ႕ နိဂံုးခ်ဳပ္သြားတဲ႔ တံခါးပိတ္သံတစ္ခုလို႕ ကၽြန္ေတာ္႕စိတ္ထဲ ခံစားလိုက္မိပါတယ္။
အဲဒီက အျပန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ခရီးသည္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ ထပ္မတင္ျဖစ္ေတာ႕ဘဲ ကားကို ရည္ရြယ္ခ်က္မဲ႔စြာ ေမာင္းလာခဲ႕မိပါတယ္.. ဦးေႏွာက္တစ္ခုလံုးလဲ ဗလာျဖစ္ေနခဲ႕ျပီး အဲဒီေန႕တစ္ေန႕လံုး စကားေတာင္ မေျပာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္႕ ရင္ထဲမွာ အဖြားအိုအတြက္ တစ္စံုတစ္ရာ ထိခိုက္ ခံစားေနခဲ႕မိပါတယ္.. တကယ္လို႕မ်ား အဖြားအိုဟာ သူရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေလးမွာ စိတ္မရွည္ ၊ ေဒါသၾကီးတဲ႕ တကၠစီသမား တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႕မ်ား ၾကံဳေတြ႔ခဲ႕မိရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္သာ သူေျပာတဲ႕ ျမိဳ႕ထဲလမ္းအတိုင္း ေမာင္းေပးဖို႕ ျငင္းဆန္ခဲ႔မိရင္၊ သို႕မဟုတ္ တစ္ေခါက္ေလာက္ ကားဟြန္းတီးျပီး လူထြက္လာတာ မေတြ႔လို႕ ကားေမာင္းထြက္သြားခဲ႕မိရင္ ဆိုတဲ႕အေတြးေတြနဲ႕ ဖိစီးေနခဲ႕မိပါတယ္.. ဒီလိုသာျဖစ္ခဲ႔ရင္ေတာ႕ ဒီအဖြားအိုရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေတြဟာ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ရရွိသြားခဲ႕မယ္ မထင္ဘူး… ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႕လုပ္လိုက္မိတဲ႕ ေကာင္းမႈေလးတစ္ခု အတြက္ေတာ႕ ဘယ္ေတာ႕မွ ေမ႕လို႕ မရေအာင္ သတိရေနဦးေတာ႕မွာပါ။
အသက္ၾကီးလာတဲ႕ အိုမင္းမစြမ္းနဲ႕ အထီးက်န္ဘ၀ အခ်ိန္ေတြမွာ အျခားသူေတြရဲ႕ ဂရုစိုက္ေႏြးေထြးမႈ၊ ၾကင္နာေစာင္႕ေရွာက္မႈ၊ နားလည္သိတတ္မႈ၊ ေဖးမကူညီမႈ တို႕ဟာ လိုအပ္လွပါတယ္ေလ… တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ႔ ခုလို ဘ၀တံခါးၾကီး ပိတ္သြားတဲ႕အသံကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြလည္း ၾကံဳရေပလိမ္႕ဦးမယ္ မဟုတ္ပါလား။
Kent Nerburn ရဲ႕ The Cab Ride I’ll Never Forget ကို ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆိုပါသည္။
ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္)
By Dezin
ကၽြန္ေတာ္ဟာ တကၠစီေမာင္းတဲ႕အလုပ္နဲ႕ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳသူတစ္ေယာက္ပါ။ ေန႕လည္ပိုင္းေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ခ်င္တဲ႕ အလုပ္ေလးေတြ၊ ၀ါသနာပါတာေလးေတြ လုပ္ႏိုင္ေအာင္လို႔ ညဆိုင္းကိုသာ ေမာင္းပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္႕ တကၠစီဟာ ခရီးသည္ေတြရဲ႕ ရင္ဖြင္႕ရာ ဌာနလဲ ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ကားငွားတဲ႔ ခရီးသည္ဟာ ကားထဲ၀င္လိုက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္႕အေနာက္က ခံုမွာထိုင္လိုက္ျပီးတာနဲ႕ သူတို႕ ဘယ္သူဘယ္၀ါဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္က မသိရပါဘဲ သူတို႕ရဲ႕ ဘ၀အေၾကာင္း ဇာတ္စံု ခင္းၾကေတာ႕တာပါဘဲ။ ဘာဘဲေျပာေျပာ မေမွ်ာ္လင္႕ဘဲ ၾကားခဲ႔ရတဲ႕ သူတို႕ေျပာျပတဲ႕ ဇာတ္ေၾကာင္းေတြထဲမွာ အခ်ိဳ႕ေတြက အံ႕အားသင္႕စရာေတြ ျဖစ္ခဲ႔ျပီး၊ အခ်ိဳ႕ အေၾကာင္းအရာေတြကေတာ႕ ဂုဏ္ယူစရာ စိတ္အားတက္စရာေတြ ျဖစ္ခဲ႔ရပါတယ္။ ဒါ႔အျပင္ အခ်ိဳ႕ အေၾကာင္းအရာမ်ားက်ေတာ႕ ေပ်ာ္ရ႔ႊင္ရယ္ေမာစရာ၊ အခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာမ်ား က်ေတာ႔လည္း ၀မ္းနည္း စိတ္မေကာင္းစရာ ျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္.. လူတိုင္းမွာ မတူညီတဲ႕ ဘ၀ကိုယ္စီ ရွိတတ္ၾကျပီး အဲဒီဘ၀ေတြကေန မတူညီတဲ႕ သင္ခန္းစာေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ရခဲ႔ပါတယ္။
မွတ္မွတ္ရရေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္ တကၠစီေမာင္းခဲ႔တဲ႕ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ အဖြားအိုတစ္ေယာက္ကို ေမာင္းပို႔ခဲ႔ရတဲ႕ ခရီးေလာက္ ဘယ္အျဖစ္အပ်က္ကမွ ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႔စိတ္ႏွလံုးကို ထိထိခိုက္ခိုက္ျဖစ္ေစ၊ အမွတ္ရေစႏိုင္ခဲ႕တာ မရွိေတာ႕ပါဘူး။ အဲဒီညက တစ္ခုေသာ ၾသဂုတ္လရဲ႕ ညတစ္ညပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တကၠစီ ရံုးခ်ဳပ္ကေန ဆိတ္ျငိမ္ရပ္ကြက္တစ္ခုရဲ႕ လိပ္စာေျပာျပီး အဲဒီက လူတစ္ေယာက္ကို သြားၾကိဳဖို႕ အမိန္႔တစ္ခု ကၽြန္ေတာ္ လက္ခံရရွိလိုက္ပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ထင္တာကေတာ႕ ခုလို ညသန္းေခါင္ေတာင္ ေက်ာ္ေနျပီဆိုေတာ႕ ပါတီပြဲတစ္ခုခုကေန အိမ္ျပန္မဲ႔သူ၊ ဒါမွမဟုတ္ လင္မယားရန္ျဖစ္လို႕ စိတ္တုိတုိနဲ႕ အိမ္ကဆင္းမဲ႕သူ၊ ဒါမွမဟုတ္ရင္ေတာ႕ မနက္အလုပ္ေစာေစာဆင္းမဲ႔သူ တစ္ေယာက္ေယာက္က ျမိဳ႕ျပင္မွာရွိတဲ႔ စက္ရံုတစ္ခုခုကို သြားလိမ္႕မယ္လို႕ ထင္ေနခဲ႔တာပါဘဲ။
လိပ္စာအတိုင္း ေမာင္းသြားေတာ႕ အဲဒီကို ကၽြန္ေတာ္ေရာက္သြားတဲ႔အခ်ိန္ဟာ မနက္ ၂နာရီခြဲ ရွိေနပါျပီ။ ေျမညီထပ္ ျပတင္းေပါက္က မီးေရာင္ျပျပေလး တစ္ခုကလြဲလို႕ အေဆာက္အဦးတစ္ခုလံုးဟာ ေမွာင္မဲ တိတ္ဆိတ္ေနပါတယ္.. ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း အိမ္ေတြဟာ နီးနီးနားနားမွာ မရွိၾကဘဲ ဟိုးခပ္ေ၀းေ၀းမွာသာ ရွိေနၾကတာမို႕ ေတာ္ေတာ္ကို ေျခာက္ျခားစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ အထီးက်န္ အေဖာ္မဲ႔ေနတဲ႔ အိမ္တစ္လံုးနဲ႔ တူပါတယ္.. ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးသာဆို တစ္ျခား တကၠစီေမာင္းသူေတြဟာ ကားဟြန္း တစ္ၾကိမ္ႏွစ္ၾကိမ္ တီးျပီး ခနေလာက္ ေစာင္႕ၾကည္႕ျပီးတာနဲ႕ လူသံမၾကားရရင္ ခ်က္ျခင္း ေမာင္းထြက္သြားၾကမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ အိမ္သံုးကားေတြ ဘာေတြ မရွိတဲ႕ သူေတြ အတြက္ေတာ႕ ခုလို ညဥ္႕နက္သန္းေခါင္မွာ တကၠစီသာမရရင္ သူတို႕အတြက္ အေတာ္ကို အခက္အခဲ ျဖစ္ၾကပါလိမ္႕မယ္ဆိုတဲ႕ အေတြးနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕ အႏၱရာယ္ျဖစ္ႏိုင္တဲ႕ မသကၤာစရာ အေနအထားမ်ိဳးကလြဲလို႕ သာမန္အတိုင္းဆို အိမ္တံခါးေပါက္ထိေအာင္ အေရာက္သြားျပီး စံုစမ္းေလ႕ရိွပါတယ္.. တကယ္လို႕မ်ား တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ အကူအညီနဲ႔မွ သြားႏိုင္လာႏိုင္တဲ႕ ခရီးသည္မ်ိဳး ျဖစ္ေနခဲ႔ရင္ လိုအပ္တဲ႔အကူအညီ ေပးႏိုင္ေအာင္ ဆိုတဲ႔စိတ္မ်ိဳး အျမဲတမ္း ထားခဲ႕ပါတယ္။
ဒါေၾကာင္႕ အခုလည္း အဲဒီအိမ္ရဲ႔ တံခါး၀ကို သြားေရာက္ျပီး တံခါးကို ေခါက္လိုက္တဲ႕အခါ “ခနေလာက္ ေစာင္႔ေပးပါ” ဆိုတဲ႕ အသံတစ္သံ ထြက္လာပါတယ္.. အသံကို နားေထာင္ျခင္းအားျဖင္႕ အသံပိုင္ရွင္ဟာ အင္အားခ်ည္႕နဲ႕ျပီး အေတာ္ေလးကို အသက္ၾကီးျပီလို႕ ခန္႕မွန္းရပါတယ္.. ျပီးေတာ႕ တစ္စံုတစ္ခုကို ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒရြတ္တိုက္ဆြဲေနတဲ႕ အသံကိုလည္း ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ အေတာ္ေလးၾကာတဲ႕ အခ်ိန္မွာေတာ႕ တံခါးဖြင္႕သံ ၾကားလိုက္ရျပီး အသက္ ၈၀ေက်ာ္ေနျပီျဖစ္တဲ႕ အဖြားအိုတစ္ဦး တံခါးေပါက္ကေန ေပၚလာပါတယ္.. အဖြားအိုရဲ႕ ပံုစံက အေတာ္ေလးကို ေသးေကြးျပီးေတာ႔ ပိန္လွီေဖ်ာ႕ေတာ႕ကာ နာမက်န္းျဖစ္ေနတာ ၾကာေနခဲ႕ပံု ရပါတယ္.. သူ၀တ္ထားတာက ပြင္႕ရိုက္၀တ္စံုျဖစ္ျပီး ေခါင္းေပၚမွာေတာ႕ ဦးထုပ္ေလးတစ္လံုးကို ေဆာင္းထားပါတယ္.. အဖြားအိုရဲ႕ အျပင္အဆင္ပံုစံဟာ ၁၉၄၀ ခုႏွစ္ေလာက္က ရုပ္ရွွင္ေတြမွာ ျမင္ေတြ႔ရတတ္တဲ႕ ၀တ္စားဆင္ယင္ပံုမ်ိဳး ျဖစ္ေနပါတယ္.. သူ႕ေဘးမွာေတာ႕ ႏိုင္လြန္ ခရီးေဆာင္အိတ္ေလး တစ္လံုးပါ။ အိမ္ကိုၾကည္႕ရတာ လူမေနတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေနျပီျဖစ္တဲ႕ ပံုစံေပါက္ေနျပီး ရွိသမွ် ပရိေဘာဂေတြကိုလည္း အ၀တ္စေတြနဲ႕ ဖံုးအုပ္ထားပါတယ္.. နံရံေပၚမွာေတာ႔ နာရီတစ္လံုးတစ္ေလမွ ခ်ိတ္ထားတာ မေတြ႔ရသလို ဘီဒိုေတြထဲမွာလည္း အသံုးအဆာင္ပစၥည္းေတြ ရွိမေနပါဘူး။ အိမ္ရဲ႕ေထာင္႕ တစ္ေနရာမွာေတာ႕ ကဒ္ထူေသတၱာေလး တစ္ခုနဲ႕ ဓာတ္ပံုတစ္ခ်ိုဳ႕ ရွိေနခဲ႔ပါတယ္။
“အဖြားရဲ႕ အိတ္ကို သယ္ေပးပါလားကြယ္” သူမက ကၽြန္ေတာ္႕ကို ခ်ိဳသာေအးေဆးတဲ႕ အသံေလးနဲ႕ လွမ္းေျပာလိုက္ေတာ႕ ကၽြန္ေတာ႕ သူ႕အိတ္ေသးေလးကို ကားဆီကို အရင္ သြားထားလိုက္ျပီး တစ္ခါ အဖြားအိုကို တြဲေခၚဖို႕ အိမ္တံခါးေပါက္ကို ျပန္လာခဲ႕ပါတယ္.. အဖြားအိုဟာ ကၽြန္ေတာ႕ လက္ကိုတြဲလိုက္ျပီး ေျဖးေျဖးသာသာ လမ္းစေလွ်ာက္ပါတယ္.. တုန္ခ်ိေႏွးေကြးေနတဲ႔ ေျခလွမ္းေတြေၾကာင္႕ သတိထားျပီး တြဲေခၚခဲ႕ရပါတယ္.. ကားဆီေရာက္လို႕ ၀င္ထိုင္ျပီးခ်ိန္မွာ အဖြားအိုက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေက်းဇူးတင္စကား ဆိုပါတယ္..
“ရပါတယ္ အဖြား ကိစၥမရွိပါဘူး.. ကၽြန္ေတာ္က ခရီးသည္ေတြကို ဒီလိုဘဲ ကူညီေနက်ပါ. အဖြားကိုလဲ မိခင္တစ္ေယာက္ကို သေဘာထားျပီး ကူညီတာပါ” လို႕ ကၽြန္ေတာ္က ျပံဳးျပီး ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
“မင္းဟာ အေတာ္သိတတ္တဲ႕ ကေလးဘဲ”… လို႕ အဖြားအိုက ေျပာလိုက္ျပီး လိပ္စာကဒ္ျပားေလးတစ္ခုကို ထုတ္ေပးပါတယ္… ျပီးေတာ႕ “ဒီလိပ္စာကို သြားမွာပါ.. ဒါေပမဲ႕ အဖြားကို ျမိဳ႕ထဲလမ္းအတိုင္း ေမာင္းပို႕ေပးပါလားကြယ္” လို႕ ေျပာပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ခ်က္ျခင္းဘဲ “အဖြား ျမိဳ႕ထဲကေနေမာင္းရင္ ဒီလိပ္စာအတိုင္းဆို တေကြ႔တပတ္ၾကီး ျဖစ္သြားလိမ္႕မယ္.. အခ်ိန္လဲပိုၾကာလိမ္႕မယ္..” လို႕ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္.။
“အို… ရပါတယ္.. အဖြားက အလ်င္မလိုပါဘူး.. ေျဖးေျဖးသြားၾကတာေပါ႕.. အဖြားမွာ မိသားစု ေဆြမ်ိဳးဆိုလို႕လဲ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မရွိေတာ႕ဘူး… ျပီးေတာ႕ လူ႕ေလာကမွာ ၾကာၾကာေနဖို႕ အခ်ိန္လဲ အဖြားမွာ မရွိေတာ႕ပါဘူးကြယ္.. အဖြားကို ၾကည္႕ေပးေနက် ဆရာ၀န္ကလည္း လူမမာေစာင္႕ေရွာက္ေရး ေဂဟာနဲ႕ ဆက္သြယ္ေပးျပီး အဲဒီမွာ သြားေနဖို႕ စီစဥ္ေပးလို႕ အခု အဲဒီကို သြားရမွာပါ..”
အဖြားရဲ႕ တုန္တုန္ရီရီ စကားသံအဆံုးမွာ ေနာက္ၾကည္႕မွန္ကေန ကၽြန္ေတာ္ သူ႕မ်က္ႏွာကိုၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ အဖြားရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြဟာ ညအေမွာင္ထဲမွာ တဖ်တ္ဖ်တ္ ေတာက္ပေနခဲ႕တယ္.. ဘုရားေရ… မ်က္ရည္ေတြမ်ားလား။ ကၽြန္ေတာ္႔လက္က ခရီးအကြာအေ၀းကို ေဖာ္ျပတဲ႕ မီတာဆီ အလုိလို ေရာက္သြားျပီး မီတာခလုပ္ကို တိတ္ဆိတ္စြာ ပိတ္လိုက္မိပါတယ္.. ျပီးေတာ႕ “အဖြား သြားခ်င္တဲ႕ ေနရာေတြကိုေျပာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္းပို႕ေပးပါမယ္ ” လို႕ ေျပာလိုက္မိပါေတာ႕တယ္။
ေနာက္ ၂နာရီေလာက္မွာေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ ျမိဳ႕ထဲတစ္ေလွ်ာက္ေမာင္းႏွင္ေနပါျပီ.. အဖြားအိုဟာ အေဆာက္အဦး တစ္ခုကို ညႊန္ျပျပီးေတာ႕ သူငယ္စဥ္ခါက အလုပ္လုပ္ခဲ႕တဲ႕ ရံုးလို႕ ေျပာျပပါတယ္.. အျခား လမ္းတစ္ခုကို ျဖတ္သြားခ်ိန္မွာလည္း အိမ္တစ္အိမ္ကိုျပျပီး သူနဲ႕ သူ႕ခင္ပြန္းတို႕ ညားကာစ အခ်ိန္ေတြတုန္းက ေနခဲ႕တဲ႕ အိမ္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပီး အိမ္ေရွ႕နားမွာ ကားကိုရပ္ခိုင္းကာ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေအာင္ ေငးၾကည္႕ေနခဲ႕ပါတယ္.. တစ္ခါ အိမ္ေထာင္ပရိေဘာဂေတြ ေရာင္းတဲ႕ ဆိုင္ေရွ႕မွာ ကားရပ္ခိုင္းျပီးေတာ႕ ထိုေနရာဟာ တစ္ခ်ိန္က အလြန္နံမည္ၾကီး ထင္ရွားတဲ႕ စားေသာက္ဆိုင္ရဲ႕ေနရာ တစ္ခု ျဖစ္ခဲ႕ေၾကာင္းနဲ႕ ထိုစားေသာက္ဆိုင္ဟာ သူမတို႕ လင္မယား အျမဲတမ္း စားေသာက္တတ္တဲ႕ ဆိုင္တစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပျပန္ပါတယ္.. တခါတေလမွာေတာ႕ အေဆာက္အဦး အခ်ိဳ႕ေရွ႕ ျဖတ္တဲ႕အခါ ကားကို ေျဖးေျဖးေမာင္းခိုင္းတတ္ျပီး စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာဘဲနဲ႕ အၾကာၾကီး ေငးေမာေနတတ္ပါတယ္။ အဖြားအိုရဲ႕ပံုစံက အရာရာကို ေနာက္ဆံုး နႈတ္ဆက္တဲ႕ ေဆြးေဆြးျမည္႕ျမည္႕ အၾကည္႕မ်ိဳးနဲ႕ တူေနတာမို႔ ၾကည္႕ရတာ ၀မ္းနည္းဖို႔ ေကာင္းလြန္းေနပါတယ္။ အဖြားအိုရင္ထဲမွာ ဘယ္လိုမ်ား ခံစားေနရမလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ေတြးၾကည္႕မိျပီး ကိုယ္တိုင္လည္း ၀မ္းနည္းလာမိပါတယ္။
အေရွ႕ဘက္ဆီက အရုဏ္ဦး အလင္းေရာင္ေလး ေပၚထြက္လာတဲ႕အခ်ိန္မွာေတာ႕ “အဖြား ပင္ပန္းသြားျပီကြယ္.. ေျပာထားတဲ႕ လိပ္စာအတိုင္းသာ ကားကို ဆက္ေမာင္းပါေတာ႕ ” လို႕ေျပာလိုက္ျပီး မ်က္လံုးကိုမွိတ္လိုက္ကာ ကားေနာက္မွီကို မီွခ်လိုက္ပါေတာ႕တယ္.. ကၽြန္ေတာ္လဲ တိတ္ဆိတ္စြာဘဲ ကားကို ဆက္ေမာင္းခဲ႕လိုက္ပါတယ္.. အဖြားအို ေပးထားတဲ႕ လိပ္စာအတိုင္း ေရာက္တဲ႕အခ်ိန္မွာ ရွည္ေမွ်ာေမွ်ာ အေဆာက္အဦးတစ္ခုကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္.. တကယ္ဘဲ လူမမာေတြအတြက္ ျပဳစုေစာင္႕ေရွာက္တဲ႕ ေဂဟာ ျဖစ္ပံုရပါတယ္.. ကားကို အေဆာက္အဦးရဲ႕ ေပၚတီကို အေရာက္ ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္းသြားလိုက္တဲ႕အခ်ိန္မွာ ၀န္ထမ္းျဖစ္ပံုရတဲ႕ လူ၂ေယာက္ဟာ ေျပးထြက္လာကာ ကားဆီကို ေရာက္လာျပီး အဖြားအိုကို ဂရုတစိုက္ အေလးအနက္ထားကာ ကူညီေဖးမေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္.. ၾကည္႕ရတာ အဖြားအို ေရာက္အလာကို အဆင္သင္႕ ေစာင္႕ဆိုင္းေနပံုရပါတယ္.. ကားေနာက္ခန္းထဲ ထည္႕ထားတဲ႕ အဖြားအိုရဲ႕ အိတ္ကို ကၽြန္ေတာ္ သြားယူလာျပီးတဲ႔အခ်ိန္မွာ အဖြားအိုဟာ ၀ီွးခ်ဲ ေပၚေရာက္ေနပါျပီ။
“ကားခ ဘယ္ေလာက္ က်သလဲကြယ္ ” လို႕ အဖြားအိုက သူ႔ပိုက္ဆံအိတ္ေသးေသးေလးကို ဖြင္႕လိုက္ရင္း ကၽြန္ေတာ္႕ကို လွမ္းေမးလိုက္ပါတယ္..
“မေပးရပါဘူးခင္ဗ်ာ” ကၽြန္ေတာ္က ျပံဳးျပီး ျပန္ေျဖလိုက္ေတာ႕
“အို မဟုတ္တာ မင္းမွာလဲ ေနထိုင္စားေသာက္ေရးက ရွိဦးမယ္ေလ… ပိုက္ဆံ ယူပါကြယ္..” အဖြားက စိတ္မေကာင္းတဲ႕ ေလသံေလးနဲ႕ ျပန္ေျပာပါတယ္။
“တစ္ျခား ခရီးသည္ေတြ ရွိပါေသးတယ္အဖြား.. ဒီကအျပန္မွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ ခရီးသည္ ရဦးမွာပါ.. ကၽြန္ေတာ႕ အတြက္ စိတ္မပူပါနဲ႕.. ” လို႕ ျပန္ေျပာလိုက္ရင္း ကၽြန္ေတာ္႕ စိတ္ထဲ ရုတ္တရက္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ႕ ဆႏၵနဲ႕ ၀ီွးခ်ဲေပၚက အဖြားအိုကို ခါးညႊတ္ျပီး ေပြ႕ဖက္လိုက္မိပါတယ္.. အဖြားကလည္း ကၽြန္ေတာ႕ကို သူ႕လက္ကေလးေတြနဲ႕ ျပန္လည္ေပြ႔ဖက္ပါတယ္။
“မင္းဟာ အဖြားအိုတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေလးေတြကို စိတ္ခ်မ္းသာ၊ ေက်နပ္မႈ ရသြားေအာင္ ကူညီ္ေပးခဲ႕သူပါကြယ္.. အဲဒီအတြက္ ေက်းဇူး အထူးပါ ကေလးရယ္… ”
အဖြားရဲ႕ စကားက ကၽြန္ေတာ္႕ ႏွလံုးသားကို ဆုတ္ညစ္လိုက္သလို ခံစားလိုက္မိပါတယ္.. ဒါဟာ သူ႕အတြက္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေတြတဲ႕လား… ကၽြန္ေတာ္ ဘာစကားမွ ထပ္မေျပာျဖစ္ေတာ႕ဘဲ အဖြားရဲ႕ လက္ကို ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ ဖ်စ္ညစ္လိုက္ျပီး ကားဆီကို ေလွ်ာက္သြားကာ ကားကို ေမာင္းထြက္ခဲ႕လိုက္ပါေတာ႕တယ္.. ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္းထြက္လာျပီးတဲ႕ေနာက္မွာ တံခါးပိတ္သံတစ္ခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္႕နားထဲမွာ သဲသဲကြဲကဲြ ၾကားလိုက္ရပါတယ္.. ဒီအသံဟာ ဘ၀တစ္ခုရဲ႕ နိဂံုးခ်ဳပ္သြားတဲ႔ တံခါးပိတ္သံတစ္ခုလို႕ ကၽြန္ေတာ္႕စိတ္ထဲ ခံစားလိုက္မိပါတယ္။
အဲဒီက အျပန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ခရီးသည္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ ထပ္မတင္ျဖစ္ေတာ႕ဘဲ ကားကို ရည္ရြယ္ခ်က္မဲ႔စြာ ေမာင္းလာခဲ႕မိပါတယ္.. ဦးေႏွာက္တစ္ခုလံုးလဲ ဗလာျဖစ္ေနခဲ႕ျပီး အဲဒီေန႕တစ္ေန႕လံုး စကားေတာင္ မေျပာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္႕ ရင္ထဲမွာ အဖြားအိုအတြက္ တစ္စံုတစ္ရာ ထိခိုက္ ခံစားေနခဲ႕မိပါတယ္.. တကယ္လို႕မ်ား အဖြားအိုဟာ သူရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေလးမွာ စိတ္မရွည္ ၊ ေဒါသၾကီးတဲ႕ တကၠစီသမား တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႕မ်ား ၾကံဳေတြ႔ခဲ႕မိရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္သာ သူေျပာတဲ႕ ျမိဳ႕ထဲလမ္းအတိုင္း ေမာင္းေပးဖို႕ ျငင္းဆန္ခဲ႔မိရင္၊ သို႕မဟုတ္ တစ္ေခါက္ေလာက္ ကားဟြန္းတီးျပီး လူထြက္လာတာ မေတြ႔လို႕ ကားေမာင္းထြက္သြားခဲ႕မိရင္ ဆိုတဲ႕အေတြးေတြနဲ႕ ဖိစီးေနခဲ႕မိပါတယ္.. ဒီလိုသာျဖစ္ခဲ႔ရင္ေတာ႕ ဒီအဖြားအိုရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေတြဟာ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ရရွိသြားခဲ႕မယ္ မထင္ဘူး… ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႕လုပ္လိုက္မိတဲ႕ ေကာင္းမႈေလးတစ္ခု အတြက္ေတာ႕ ဘယ္ေတာ႕မွ ေမ႕လို႕ မရေအာင္ သတိရေနဦးေတာ႕မွာပါ။
အသက္ၾကီးလာတဲ႕ အိုမင္းမစြမ္းနဲ႕ အထီးက်န္ဘ၀ အခ်ိန္ေတြမွာ အျခားသူေတြရဲ႕ ဂရုစိုက္ေႏြးေထြးမႈ၊ ၾကင္နာေစာင္႕ေရွာက္မႈ၊ နားလည္သိတတ္မႈ၊ ေဖးမကူညီမႈ တို႕ဟာ လိုအပ္လွပါတယ္ေလ… တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ႔ ခုလို ဘ၀တံခါးၾကီး ပိတ္သြားတဲ႕အသံကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြလည္း ၾကံဳရေပလိမ္႕ဦးမယ္ မဟုတ္ပါလား။
Kent Nerburn ရဲ႕ The Cab Ride I’ll Never Forget ကို ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆိုပါသည္။
ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္)
Tuesday, September 14, 2010
Monday, September 13, 2010
Friday, September 10, 2010
Wednesday, May 19, 2010
အေမဂ်မ္းႏွင့္ ဆြမ္းအလွဴ
by Shanti on 16th Jun 2009 | View all blogs by Shanti
အေမဂ်မ္း နတ္နန္း
လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္ရေနသည့္ စာေရးသူတို႕ ႏိုင္ငံ၌ အေမဂ်မ္း နတ္သည္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားလွ၏။ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္၌ နတ္ကႏၷားပြဲ ေပးလွ်င္ အေမဂ်မ္းနတ္ကို မျဖစ္မေန ထည့္သြင္းကေလ့ ရွိ၏။ စင္စစ္ အေမဂ်မ္း နတ္သည္ (၃၇) မင္း နတ္စာရင္းတြင္ ပါ၀င္ျခင္း မရွိ။ သို႕ေသာ္လည္း တံတားဦးနယ္ ၊ ေက်ာက္ဆည္နယ္။ အမရပူရနယ္တို႕တြင္ အေမဂ်မ္းနတ္သည္ ေရပန္းစားလွ၏။ ယံုၾကည္စြာ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ပူသၾက၏။
တံတားဦးနယ္၊ ကန္ေခ်ာအုပ္စု၊ ေအးၾကည္ကုန္း ရြာတြင္ အေမဂ်မ္းနတ္နန္းရွိ၏။ ႏွစ္စဥ္ အဆိုပါ နတ္နန္း၌ နယုန္လျပည့္ေက်ာ္ (၁၃) ရက္၊ (၁၄) ရက္ေန႕မ်ားတြင္ စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္စြာ နတ္ကႏၷားပဲြ ေပး ၿပီး အေမဂ်မ္းေတာင္တက္ပြဲ ကိုပါ က်င္းပေလ့့ ရွိၾက၏။ အေမဂ်မ္ နတ္နန္း တည္ရွိေသာ ေအးၾကည္ကုန္းရြာသည္ တံတားဦးႏွင့္ ေက်ာက္ဆည္သြား ေမာ္ေတာ္ ကားလမ္းေဘးတြင္ ရွိၿပီး တံတားဦးႏွင့္ဆိုလွ်င္ (၈)မိုင္ခန္႕ အကြာတြင္ တည္ရွိသည္။
အေမဂ်မ္း၏ ေနာက္ေၾကာင္း
အေမဂ်မ္း၏ ဇာတိမွာ ေရႊေတာင္ရြာျဖစ္၏။ ဖခင္မွာ ေရႊေတာင္ရြာသူႀကီး ျဖစ္ၿပီး သမီးသံုးဦး ထြန္းကား၏။ အေမဂ်မ္းျဖစ္လာမည့္ မခ်မ္းသာမွာ သမီးလတ္ျဖစ္ၿပီး အစ္မမွာ မလံုးျပည့္၊ ညီမမွာ မျပည့္သာ တို႕ ျဖစ္ၾကသည္။
မခ်မ္းသာ အရြယ္ေရာက္လာေသာ အခါ အင္း၀မွ သူခိုးႀကီး ငတက္ျပားေခၚ ကိုတက္ခါးႏွင့္ စံုမက္မိၾက
။ ဖခင္က သူခိုးႏွင့္ စံုမက္ရပါ့မလား ဟု သေဘာမတူ သျဖင့္ စြန္႕ ပစ္ျခင္းခံရေလ၏။ လင္ေတာ္ေမာင္ ကိုတက္ခါးမွာ ထန္းရည္ကို ခံုမင္သူ ျဖစ္၏။ လင္ေတာ္ေမာင္ အႀကိဳက္ မခ်မ္းသာလည္း ထန္းရည္ကို ရွာ၍ ပါရမီ ျဖည့္ရ၏။ အနီးအနားမွ မရလွ်င္ စမံုျမစ္႐ိုးအထိ သြားေရာက္ရွာေဖြေပးရ၏။ ထိုသို႕ ထန္းရည္ရွာရင္း သူမပါ ထန္းရည္ကို ျမည္းစမ္းၾကည့္ရာမွ ထန္းရည္၏ အရသာကို ႏွစ္သက္စြဲလမ္းလာေတာ့၏။
ထန္းရည္မူးလာလွ်င္ မခ်မ္းသာသည္ ညင္ညင္သာသာ မရွိေတာ့ဘဲ ေသြူးဆိုးလာ၏။ စကားကို ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ေျပာဆိုတတ္လာ၏။ ညစ္ညမ္းစြာ ဆဲေရးတတ္လာ၏။ အာၾကမ္း၊ လွ်ာၾကမ္း၊ စိတ္ၾကမ္း ျဖစ္လာသည့္အတြက္ မူလ အမည္နာမျဖစ္ေသာ မခ်မ္းသာ အမည္ေပ်ာက္လ်က္ မၾကမ္းသာ၊ မဂ်မ္း၊ အေမဂ်မ္း ျဖစ္လာခဲ့ေတာ့၏။
တစ္ေန႕ လင္ေတာ္ေမာင္ အတြက္ စမံုျဖစ္႐ိုးမွ ထန္းရည္အိုးရြက္လာစဥ္ လမ္းခရီး၌ အင္း၀ဘုရင္ တပ္မ်ားႏွင့္ ဆံုသည္။ ထန္းရည္ကေလး ခပ္ေထြေထြႏွင့္ဆိုေတာ့ အေမဂ်မ္းလည္း သူမ၏ ၀သီအတိုင္း ေျပေျပျပစ္ျပစ္ စကားမဆိုဘဲ ႐ုန္႕၇င္းၾကမ္းတမ္းစြာ ဆဲဆိုသျဖင့္ ဓားထက္ေသာ ဘုရင့္ တပ္မ်ားက ကြပ္မ်က္လိုက္ၾကရာ နတ္ျဖစ္သြားသည္ဟု ဆို၏။ အျခား အေၾကာင္း အရာတစ္ခုကလည္း အေမဂ်မ္းသည္ အင္း၀ရွိ လင္ေတာ္ေမာင္ကိုတက္ခါးထံလိုက္သြားသည္ ဆို၏။ လိုက္သြားရျခင္း အေၾကာင္းမွာ လင္ေတာ္ေမာင္ကိုတက္ခါးသည္ အင္း၀ဘုရင္၏ သူေကာင္းျပဳမႈ ေၾကာင့္ အင္း၀၌ ေနာက္အိမ္ေထာင္ႏွင့္ ျဖစ္ေနၿပီး ရြာရွိ မယားေဟာင္းထံ ေရာက္မလာသည့္အတြက္ အေမဂ်မ္းမွ အင္း၀ သို႕ လိုက္အသြား အင္း၀ ၿမိဳ႕ တံခါး အ၀င္တြင္ တံခါးမွဴးမ်ားႏွင့္ ဆံုေလ၏။ ဤတြင္ ထန္းရည္အိုးရြက္လာေသာ အေမဂ်မ္းအား တာ၀န္အရ စစ္ေဆးေမးျမန္းၾက၏။ ထံုးစံ အတိုင္းပင္ ၀သီလိုျဖစ္ေနေသာ အေမဂ်မ္းသည္ ေခ်ငံစြာ မေျပာဘဲ ၇ုန္႕ရင္းၾကမ္းတမ္းစြာ ဆဲေရး တိုင္းထြာ သျဖင့္ ဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္လိုက္ၾက၏။ ဘုရင့္ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ေခၚငင္ရာ လမ္းခရီး၌ ဆဲေရး တိုင္းထြာျပန္သျဖင့္ ေဒါသအေလ်ာက္ ထန္းပလပ္ျဖင့္ ႐ိုက္မိရာမွ လက္လြန္သြားၿပီး ခႏၶာစဲလ်က္ နတ္ျဖစ္သြားသည္ဟု မွတ္သားရ၏။
အေမဂ်မ္း နတ္ပြဲ
နတ္တကာနတ္တို႕ အနက္ အေမဂ်မ္းနတ္မွာ အေျပာၾကမ္း၊ အဆဲၾကမ္း ၊ ႏႈတ္ၾကမ္း ၊ အာၾကမ္းလွ၏။ စီးပြားေရး လုပ္ကိုင္သူမ်ားမွာ အေမဂ်မ္းနတ္ကို ပူေဇာ္ၾကရာတြင္ အေမဂ်မ္း နတ္၀င္သည္၏ ႏွႈတ္မွ အညစ္ညမ္းဆံုး ဆဲဆိုၾကမ္းတမ္းေလ စီးပြား လာဘ္လာဘတိုးတက္ေလဟု ယံုၾကည္ၾက၏။
အေမဂ်မ္း နတ္နန္းရွိရာ ေအးၾကည္ကုန္းရြာ၌ အေမဂ်မ္း နတ္ပြဲ က်င္းပခ်ိန္ေရာက္လွ်င္ တိုးမေပါက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ႀကိတ္ႀကိတ္တိုး စည္ကားလွ၏။ ပြဲေတာ္ရက္ မက်င္းပမီ ႀကိဳတင္၍ နတ္တက္ နတ္ဆက္သူမ်ားပင္ရွိ၏။ အဆိုပါနတ္နန္းရွိရာသို႕ ရပ္ေ၀းေဒသမ်ားျဖစ္ေသာ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ဧရာ၀တီတိုင္း၊ မြန္ျပည္နယ္၊ ရန္ကုန္တိုင္း၊ စစ္ကိုင္းတိုင္းတို႕မွပင္ နတ္ကိုးကြယ္ယံုၾကည္သူမ်ား ေရာက္ရွိလာတတ္ၾက၏။ အႀကီး အက်ယ္ နတ္ကႏၷားေပးၾက၏။ ပြဲေတာ္ရက္ျဖစ္ေသာလျပည့္ေက်ာ္ (၁၃) ရက္ေန႕တြင္ ေအးၾကည္ကုန္းေက်းရြာ နတ္နန္း၌ အေမဂ်မ္းေခ်ာ့ပြဲကို စည္ကားစြာ က်င္းပၾက၏။
နတ္ေခ်ာ့ရက္မ်ား၌ ကႏၷားမ်ားကိုး ကန္ေခ်ာ အုပ္စုအပိုင္ ေက်းရြာမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ဘုရားႀကီးကုန္းရြုာ၊ ဥမင္ရြာ၊ အိမ္ကန္ရြာတို႕ တြင္ပါ နတ္ကႏၷားေပးပြဲမ်ားကို တၿပိဳင္နက္ က်င္းပၾက၏။ သုိ႕ေသာ္ အစည္ကားဆံုးမွာ မူလဘူတ ျဖစ္သည့္ ေအးၾကည္ကုန္းေက်းရြာပင္ျဖစ္သည္။
အေမဂ်မ္းႏွင့္ ဆြမ္းေလာင္းလွဴပြဲ
အေမဂ်မ္းနတ္ပြဲ က်င္းပခ်ိန္၌ ထူးျခားေသာ ပြဲတစ္ပြဲလည္း ပါ၀င္၏။ ထိုပြဲကား ဆြမ္းေလာင္းလွဴပြဲပင္ ျဖစ္သည္။ အႀကီး အက်ယ္လည္း က်င္းပၾကသည္။ အေမဂ်မ္းနတ္ကို ေတာင္ေစာင့္နတ္ဟု ယံုၾကည္သူေတြလည္း ရွိၾကသည္။ ယံုၾကည္သည့္ အေလ်ာက္ ေအးၾကည္ကုန္း ရြာႏွႈင့္ တစ္မိုင္ခန္႕ အကြာရွိ အေမဂ်မ္းေတာင္၌ ဆြမ္းေလာင္းလွဴၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆြမ္းေလာင္းလွဴသည့္ အေမဂ်မ္းေတာင္မွာ တံတားဦး-ေက်ာက္ဆည္ သြား လမ္းနေဘးတြင္ တည္ရွိသည္။
အေမဂ်မ္းေတာင္တက္ပြဲကို နယုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၁၄ ရက္ေန႕တြင္ မနက္ အေစာပိုင္း (၃) နာရီ (၄) နာရီ ကပင္ စတင္ ျပဳလုပ္ၾကသည္။ ဆြမ္းေလာင္းပြဲ က်င္းပရာ အေမဂ်မ္းေတာင္သို႕ အနီးအပါး ေက်းရြာရွိ သံဃာေတာ္မ်ား၊ သီလရွင္မ်ား အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္မ်ား လာေရာက္ အလွဴခံၾကသည္။ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္တို႕သည္ နယုန္လျပည့္ေက်ာ္ (၁၃) ရက္ ညေန ကပင္ ႀကိဳတင္ေရာက္ရွိေနၾက၏။ ကန္ေခ်ာ အုပ္စုတြင္ ပါေသာ ဘုရားႀကီးကုန္း၊ ရွားပင္၊ ေအးၾကည္ကုန္း၊ ကန္ေခ်ာႏွင့္ ဥမင္ရြာ တို႕မွ ရြာသူရြာသားအေပါင္းတို႕ သည္ လွဴဖြယ္ ၀တၳဳ အစုစု တို႕ကို ေဆာင္ယူလ်က္ မနက္ေစာေစာပင္ ေတာင္ေပၚသို႕သြားေရာက္ၾကကာ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္တို႕အား ေလာင္းလွဴၾက၏။ ရပ္နီး ရပ္ေ၀းမွ ေျခလ်္ငလာၾကသူ၊ ယာဥ္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ လာၾကသူတို႕မွာလည္း အမ်ားအျပား။
ထိုရက္ေရာက္လွ်င္ျဖင့္ အေမဂ်မ္း ေတာင္သည္ တိုးမေပါက္ေအာင္ ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကားလွ၏။ အလွဴေငြမ်ား၊ မုန္႕ ပဲ သြားရည္စာမ်ား၊ ဆပ္ျပာ၊ သြားတိုက္ေဆး စသည္တို႕ကို ေလာင္းလွဴၾကသည္။ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ အင္အားမွာ မနည္းလွ။ တစ္ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ အေရ အတြက္ ၅၀၀ ေအာက္ မေလ်ာ့။
အေမဂ်မ္းနတ္ပြဲႏွင့္ ဆြမ္းေလာင္းလွဴပြဲကား ႏွစ္စဥ္မပ်က္။
နတ္ယံုၾကည္မႈ ၊ ႐ိုးရာ အစြဲအလမ္း ရွိသူတို႕ မွာ ေလ်ာ့မသြား၊ ေလာကီေရးရာ ႀကီးပြားတိုးတက္ေၾကာင္း အတြက္ ကိုးကြယ္ ပူေဇာ္ပ သ သူတို႕မွာ ႏွစ္စဥ္တိုး၍ စည္ကားေနၾကစၿမဲ။ ေလာကီႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသက့ဲသို႕ ေလာကုတၱရာ ေကာင္းက်ိဳး ျဖစ္ေသာ ဆြမ္းေလာင္းလွဴပြဲမွာလည္း သာဓု ေခၚစရာ ျဖစ္ေၾကာာင္း ေလ့လာမိသမွ် တင္ျပလိုက္ရပါ၏။
ဂႏၶာရီ ၾဆာအ့့ံ
ေရာင္ျပန္မဂၢဇင္ း
ဇူလိုင္ ၂၀၀၉
by Shanti on 16th Jun 2009 | View all blogs by Shanti
အေမဂ်မ္း နတ္နန္း
လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္ရေနသည့္ စာေရးသူတို႕ ႏိုင္ငံ၌ အေမဂ်မ္း နတ္သည္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားလွ၏။ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္၌ နတ္ကႏၷားပြဲ ေပးလွ်င္ အေမဂ်မ္းနတ္ကို မျဖစ္မေန ထည့္သြင္းကေလ့ ရွိ၏။ စင္စစ္ အေမဂ်မ္း နတ္သည္ (၃၇) မင္း နတ္စာရင္းတြင္ ပါ၀င္ျခင္း မရွိ။ သို႕ေသာ္လည္း တံတားဦးနယ္ ၊ ေက်ာက္ဆည္နယ္။ အမရပူရနယ္တို႕တြင္ အေမဂ်မ္းနတ္သည္ ေရပန္းစားလွ၏။ ယံုၾကည္စြာ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ပူသၾက၏။
တံတားဦးနယ္၊ ကန္ေခ်ာအုပ္စု၊ ေအးၾကည္ကုန္း ရြာတြင္ အေမဂ်မ္းနတ္နန္းရွိ၏။ ႏွစ္စဥ္ အဆိုပါ နတ္နန္း၌ နယုန္လျပည့္ေက်ာ္ (၁၃) ရက္၊ (၁၄) ရက္ေန႕မ်ားတြင္ စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္စြာ နတ္ကႏၷားပဲြ ေပး ၿပီး အေမဂ်မ္းေတာင္တက္ပြဲ ကိုပါ က်င္းပေလ့့ ရွိၾက၏။ အေမဂ်မ္ နတ္နန္း တည္ရွိေသာ ေအးၾကည္ကုန္းရြာသည္ တံတားဦးႏွင့္ ေက်ာက္ဆည္သြား ေမာ္ေတာ္ ကားလမ္းေဘးတြင္ ရွိၿပီး တံတားဦးႏွင့္ဆိုလွ်င္ (၈)မိုင္ခန္႕ အကြာတြင္ တည္ရွိသည္။
အေမဂ်မ္း၏ ေနာက္ေၾကာင္း
အေမဂ်မ္း၏ ဇာတိမွာ ေရႊေတာင္ရြာျဖစ္၏။ ဖခင္မွာ ေရႊေတာင္ရြာသူႀကီး ျဖစ္ၿပီး သမီးသံုးဦး ထြန္းကား၏။ အေမဂ်မ္းျဖစ္လာမည့္ မခ်မ္းသာမွာ သမီးလတ္ျဖစ္ၿပီး အစ္မမွာ မလံုးျပည့္၊ ညီမမွာ မျပည့္သာ တို႕ ျဖစ္ၾကသည္။
မခ်မ္းသာ အရြယ္ေရာက္လာေသာ အခါ အင္း၀မွ သူခိုးႀကီး ငတက္ျပားေခၚ ကိုတက္ခါးႏွင့္ စံုမက္မိၾက
။ ဖခင္က သူခိုးႏွင့္ စံုမက္ရပါ့မလား ဟု သေဘာမတူ သျဖင့္ စြန္႕ ပစ္ျခင္းခံရေလ၏။ လင္ေတာ္ေမာင္ ကိုတက္ခါးမွာ ထန္းရည္ကို ခံုမင္သူ ျဖစ္၏။ လင္ေတာ္ေမာင္ အႀကိဳက္ မခ်မ္းသာလည္း ထန္းရည္ကို ရွာ၍ ပါရမီ ျဖည့္ရ၏။ အနီးအနားမွ မရလွ်င္ စမံုျမစ္႐ိုးအထိ သြားေရာက္ရွာေဖြေပးရ၏။ ထိုသို႕ ထန္းရည္ရွာရင္း သူမပါ ထန္းရည္ကို ျမည္းစမ္းၾကည့္ရာမွ ထန္းရည္၏ အရသာကို ႏွစ္သက္စြဲလမ္းလာေတာ့၏။
ထန္းရည္မူးလာလွ်င္ မခ်မ္းသာသည္ ညင္ညင္သာသာ မရွိေတာ့ဘဲ ေသြူးဆိုးလာ၏။ စကားကို ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ေျပာဆိုတတ္လာ၏။ ညစ္ညမ္းစြာ ဆဲေရးတတ္လာ၏။ အာၾကမ္း၊ လွ်ာၾကမ္း၊ စိတ္ၾကမ္း ျဖစ္လာသည့္အတြက္ မူလ အမည္နာမျဖစ္ေသာ မခ်မ္းသာ အမည္ေပ်ာက္လ်က္ မၾကမ္းသာ၊ မဂ်မ္း၊ အေမဂ်မ္း ျဖစ္လာခဲ့ေတာ့၏။
တစ္ေန႕ လင္ေတာ္ေမာင္ အတြက္ စမံုျဖစ္႐ိုးမွ ထန္းရည္အိုးရြက္လာစဥ္ လမ္းခရီး၌ အင္း၀ဘုရင္ တပ္မ်ားႏွင့္ ဆံုသည္။ ထန္းရည္ကေလး ခပ္ေထြေထြႏွင့္ဆိုေတာ့ အေမဂ်မ္းလည္း သူမ၏ ၀သီအတိုင္း ေျပေျပျပစ္ျပစ္ စကားမဆိုဘဲ ႐ုန္႕၇င္းၾကမ္းတမ္းစြာ ဆဲဆိုသျဖင့္ ဓားထက္ေသာ ဘုရင့္ တပ္မ်ားက ကြပ္မ်က္လိုက္ၾကရာ နတ္ျဖစ္သြားသည္ဟု ဆို၏။ အျခား အေၾကာင္း အရာတစ္ခုကလည္း အေမဂ်မ္းသည္ အင္း၀ရွိ လင္ေတာ္ေမာင္ကိုတက္ခါးထံလိုက္သြားသည္ ဆို၏။ လိုက္သြားရျခင္း အေၾကာင္းမွာ လင္ေတာ္ေမာင္ကိုတက္ခါးသည္ အင္း၀ဘုရင္၏ သူေကာင္းျပဳမႈ ေၾကာင့္ အင္း၀၌ ေနာက္အိမ္ေထာင္ႏွင့္ ျဖစ္ေနၿပီး ရြာရွိ မယားေဟာင္းထံ ေရာက္မလာသည့္အတြက္ အေမဂ်မ္းမွ အင္း၀ သို႕ လိုက္အသြား အင္း၀ ၿမိဳ႕ တံခါး အ၀င္တြင္ တံခါးမွဴးမ်ားႏွင့္ ဆံုေလ၏။ ဤတြင္ ထန္းရည္အိုးရြက္လာေသာ အေမဂ်မ္းအား တာ၀န္အရ စစ္ေဆးေမးျမန္းၾက၏။ ထံုးစံ အတိုင္းပင္ ၀သီလိုျဖစ္ေနေသာ အေမဂ်မ္းသည္ ေခ်ငံစြာ မေျပာဘဲ ၇ုန္႕ရင္းၾကမ္းတမ္းစြာ ဆဲေရး တိုင္းထြာ သျဖင့္ ဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္လိုက္ၾက၏။ ဘုရင့္ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ေခၚငင္ရာ လမ္းခရီး၌ ဆဲေရး တိုင္းထြာျပန္သျဖင့္ ေဒါသအေလ်ာက္ ထန္းပလပ္ျဖင့္ ႐ိုက္မိရာမွ လက္လြန္သြားၿပီး ခႏၶာစဲလ်က္ နတ္ျဖစ္သြားသည္ဟု မွတ္သားရ၏။
အေမဂ်မ္း နတ္ပြဲ
နတ္တကာနတ္တို႕ အနက္ အေမဂ်မ္းနတ္မွာ အေျပာၾကမ္း၊ အဆဲၾကမ္း ၊ ႏႈတ္ၾကမ္း ၊ အာၾကမ္းလွ၏။ စီးပြားေရး လုပ္ကိုင္သူမ်ားမွာ အေမဂ်မ္းနတ္ကို ပူေဇာ္ၾကရာတြင္ အေမဂ်မ္း နတ္၀င္သည္၏ ႏွႈတ္မွ အညစ္ညမ္းဆံုး ဆဲဆိုၾကမ္းတမ္းေလ စီးပြား လာဘ္လာဘတိုးတက္ေလဟု ယံုၾကည္ၾက၏။
အေမဂ်မ္း နတ္နန္းရွိရာ ေအးၾကည္ကုန္းရြာ၌ အေမဂ်မ္း နတ္ပြဲ က်င္းပခ်ိန္ေရာက္လွ်င္ တိုးမေပါက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ႀကိတ္ႀကိတ္တိုး စည္ကားလွ၏။ ပြဲေတာ္ရက္ မက်င္းပမီ ႀကိဳတင္၍ နတ္တက္ နတ္ဆက္သူမ်ားပင္ရွိ၏။ အဆိုပါနတ္နန္းရွိရာသို႕ ရပ္ေ၀းေဒသမ်ားျဖစ္ေသာ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ဧရာ၀တီတိုင္း၊ မြန္ျပည္နယ္၊ ရန္ကုန္တိုင္း၊ စစ္ကိုင္းတိုင္းတို႕မွပင္ နတ္ကိုးကြယ္ယံုၾကည္သူမ်ား ေရာက္ရွိလာတတ္ၾက၏။ အႀကီး အက်ယ္ နတ္ကႏၷားေပးၾက၏။ ပြဲေတာ္ရက္ျဖစ္ေသာလျပည့္ေက်ာ္ (၁၃) ရက္ေန႕တြင္ ေအးၾကည္ကုန္းေက်းရြာ နတ္နန္း၌ အေမဂ်မ္းေခ်ာ့ပြဲကို စည္ကားစြာ က်င္းပၾက၏။
နတ္ေခ်ာ့ရက္မ်ား၌ ကႏၷားမ်ားကိုး ကန္ေခ်ာ အုပ္စုအပိုင္ ေက်းရြာမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ဘုရားႀကီးကုန္းရြုာ၊ ဥမင္ရြာ၊ အိမ္ကန္ရြာတို႕ တြင္ပါ နတ္ကႏၷားေပးပြဲမ်ားကို တၿပိဳင္နက္ က်င္းပၾက၏။ သုိ႕ေသာ္ အစည္ကားဆံုးမွာ မူလဘူတ ျဖစ္သည့္ ေအးၾကည္ကုန္းေက်းရြာပင္ျဖစ္သည္။
အေမဂ်မ္းႏွင့္ ဆြမ္းေလာင္းလွဴပြဲ
အေမဂ်မ္းနတ္ပြဲ က်င္းပခ်ိန္၌ ထူးျခားေသာ ပြဲတစ္ပြဲလည္း ပါ၀င္၏။ ထိုပြဲကား ဆြမ္းေလာင္းလွဴပြဲပင္ ျဖစ္သည္။ အႀကီး အက်ယ္လည္း က်င္းပၾကသည္။ အေမဂ်မ္းနတ္ကို ေတာင္ေစာင့္နတ္ဟု ယံုၾကည္သူေတြလည္း ရွိၾကသည္။ ယံုၾကည္သည့္ အေလ်ာက္ ေအးၾကည္ကုန္း ရြာႏွႈင့္ တစ္မိုင္ခန္႕ အကြာရွိ အေမဂ်မ္းေတာင္၌ ဆြမ္းေလာင္းလွဴၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆြမ္းေလာင္းလွဴသည့္ အေမဂ်မ္းေတာင္မွာ တံတားဦး-ေက်ာက္ဆည္ သြား လမ္းနေဘးတြင္ တည္ရွိသည္။
အေမဂ်မ္းေတာင္တက္ပြဲကို နယုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၁၄ ရက္ေန႕တြင္ မနက္ အေစာပိုင္း (၃) နာရီ (၄) နာရီ ကပင္ စတင္ ျပဳလုပ္ၾကသည္။ ဆြမ္းေလာင္းပြဲ က်င္းပရာ အေမဂ်မ္းေတာင္သို႕ အနီးအပါး ေက်းရြာရွိ သံဃာေတာ္မ်ား၊ သီလရွင္မ်ား အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္မ်ား လာေရာက္ အလွဴခံၾကသည္။ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္တို႕သည္ နယုန္လျပည့္ေက်ာ္ (၁၃) ရက္ ညေန ကပင္ ႀကိဳတင္ေရာက္ရွိေနၾက၏။ ကန္ေခ်ာ အုပ္စုတြင္ ပါေသာ ဘုရားႀကီးကုန္း၊ ရွားပင္၊ ေအးၾကည္ကုန္း၊ ကန္ေခ်ာႏွင့္ ဥမင္ရြာ တို႕မွ ရြာသူရြာသားအေပါင္းတို႕ သည္ လွဴဖြယ္ ၀တၳဳ အစုစု တို႕ကို ေဆာင္ယူလ်က္ မနက္ေစာေစာပင္ ေတာင္ေပၚသို႕သြားေရာက္ၾကကာ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္တို႕အား ေလာင္းလွဴၾက၏။ ရပ္နီး ရပ္ေ၀းမွ ေျခလ်္ငလာၾကသူ၊ ယာဥ္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ လာၾကသူတို႕မွာလည္း အမ်ားအျပား။
ထိုရက္ေရာက္လွ်င္ျဖင့္ အေမဂ်မ္း ေတာင္သည္ တိုးမေပါက္ေအာင္ ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကားလွ၏။ အလွဴေငြမ်ား၊ မုန္႕ ပဲ သြားရည္စာမ်ား၊ ဆပ္ျပာ၊ သြားတိုက္ေဆး စသည္တို႕ကို ေလာင္းလွဴၾကသည္။ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ အင္အားမွာ မနည္းလွ။ တစ္ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ အေရ အတြက္ ၅၀၀ ေအာက္ မေလ်ာ့။
အေမဂ်မ္းနတ္ပြဲႏွင့္ ဆြမ္းေလာင္းလွဴပြဲကား ႏွစ္စဥ္မပ်က္။
နတ္ယံုၾကည္မႈ ၊ ႐ိုးရာ အစြဲအလမ္း ရွိသူတို႕ မွာ ေလ်ာ့မသြား၊ ေလာကီေရးရာ ႀကီးပြားတိုးတက္ေၾကာင္း အတြက္ ကိုးကြယ္ ပူေဇာ္ပ သ သူတို႕မွာ ႏွစ္စဥ္တိုး၍ စည္ကားေနၾကစၿမဲ။ ေလာကီႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသက့ဲသို႕ ေလာကုတၱရာ ေကာင္းက်ိဳး ျဖစ္ေသာ ဆြမ္းေလာင္းလွဴပြဲမွာလည္း သာဓု ေခၚစရာ ျဖစ္ေၾကာာင္း ေလ့လာမိသမွ် တင္ျပလိုက္ရပါ၏။
ဂႏၶာရီ ၾဆာအ့့ံ
ေရာင္ျပန္မဂၢဇင္ း
ဇူလိုင္ ၂၀၀၉
သင္မေကာင္းလည္း ကၽြႏု္ပ္ ေကာင္းမည္
သင္ေကာင္းလွ်င္ ကၽြနု္ပ္မဆိုးပါ
ဆိုေတာ့
သင္မေကာင္းလွ်င္ ကၽြနု္ပ္ဆိုးမယ္
ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့ေနာ္။
ဒါဆို
အေတာ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတာေပါ့ေနာ္
သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ
သင္ေကာင္းေကာင္း
မေကာင္းေကာင္း
ကၽြနု္ပ္ကေတာ့
ေကာင္းေနရမယ္ေလ။ ။
(ေရႊဥမင္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး)
ဆိုေတာ့
သင္မေကာင္းလွ်င္ ကၽြနု္ပ္ဆိုးမယ္
ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့ေနာ္။
ဒါဆို
အေတာ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတာေပါ့ေနာ္
သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ
သင္ေကာင္းေကာင္း
မေကာင္းေကာင္း
ကၽြနု္ပ္ကေတာ့
ေကာင္းေနရမယ္ေလ။ ။
(ေရႊဥမင္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး)
Friday, May 14, 2010
KoNaung152
ဒီလိုရွာေတြ႔တယ္... (အဓမၼရာဂ= မသင့္ေလ်ာ္ေသာအရပ္၌ တပ္မက္ႏွစ္သက္ျခင္း)
http://htunhlaing.blogspot.com/2008/11/blog-post_9409.html မွာ ေတာ့အခုလိုေရးထားတယ္..။ မဂ္ႏွင့္ပတ္သက္၍လည္း သိဘို႔လိုအပ္၏။ (မဂၢ=မဂ္=လမ္းေၾကာင္း) လူတို႔ခႏၶာ ကိုယ္တြင္ ကာမက်ဴးလြန္၍ ေဖာက္ျပန္ႏိုင္ေသာ လမ္းေၾကာင္းသံုးမ်ိဳးရွိသည္။ ၎တို႔ မွာ- (၁) ၀စၥမဂ္ - က်င္ႀကီးစြန္႔ရာ လမ္းေၾကာင္း၊ (၂) ပႆာ၀မဂ္ - က်င္ငယ္စြန္႔ရာ လမ္းေၾကာင္း၊ (၃) မုခမဂ္ - စကားေျပာရာလမ္းေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ယင္းတို႔အနက္ မိန္းမတို႔၏ မဂ္သံုးမ်ိဳး၌ ေယာက်္ား၏ ပႆာ၀မဂ္ျဖင့္ က်ဴးလြန္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေယာက်္ားအခ်င္းခ်င္း ၀စၥမဂ္၊ မုခမဂ္တို႔၌ က်ဴးလြန္ ေသာ္လည္း ေကာင္း ကာေမသုမိစၧာစာရကံ ထိုက္၏။ မိန္းမအခ်င္းခ်င္း၊ မဂ္တူအခ်င္းခ်င္း ထိေတြ႔ ဆက္စပ္လွ်င္မူ ကာေမသုမိစၧာစာရကံ မျဖစ္ပါ။ ကာေမသုမိစၧာစာရကံ ေျမာက္ေစေသာ အဂၤါေလးပါရွိ၏။ ၄င္းအဂၤါမ်ား မွာလည္း ေယာက်္ားမ်ားအတြက္သာ ရည္ရြယ္ေပသည္။ ထို အဂၤါ(၄) ပါးတို႔ကေတာ႔- (၁) မသြားလာအပ္ေသာ အဂမနီယ၀တၳဳ ျဖစ္ျခင္း၊ (၂) အဂမနီယ၀တၳဳ၌ မွိ၀ဲလိုစိတ္ရွိျခင္း၊ (၃) လံု႔လျပဳျခင္း၊ (၄) သာယာျခင္း တို႔ုျဖစ္ၾက၏။ ကာေမသုမိစၧာာစာရကံက်ဴးလြန္ျခင္းေၾကာင့္ရရွိေသာ အျပစ္(၁၁)ခ်က္ရွိပါသည္။ ၎တို႔မွာ- (၁) ကာေမသုမိစၧာစာရအားႀကီးေသာ လူသည္ မလိုမုန္းထားသူ ေပါမ်ားျခင္း၊ (၂) မုန္း႐ံုမက ရန္သူလည္းမ်ားျခင္း၊ (၃) လာဘ္ပစၥည္းမ်ား ရွားပါးတိတ္ဆိတ္ျခင္း၊ (၄) ခ်မ္းသာမႈ ကင္းဆိတ္ျခင္း၊ (၅) မိန္းမ ျဖစ္ရျခင္း၊ (၆) မိန္းမမဟုတ္ ၊ ေယာက်္ားမဟုတ္ ပ႑ဳတ္ျဖစ္ရျခင္း၊ (၇) ေယာက်္ားျဖစ္လွ်င္လည္း အမ်ိဳးယုတ္၌ ျဖစ္ရျခင္း၊ (၈) မ်က္ႏွာပ်က္၍ အရွက္ကြဲရတတ္ျခင္း၊ (၉) အဂၤါလကၡဏာ ဣေႁႏၵတို႔ယြင္းခ်ိဳ ႔ ေသးသိမ္ျခင္း၊ (၁၀) စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾက အားၾကီးရျခင္း၊ (၁၁) ခ်စ္သူႏွင့္ ေကြကြင္းကြဲကြာရျခင္း တို႔ ျဖစ္ၾက၏။ လကၤာျဖင့္မွတ္ပါေလ- “မိစၧာစာရ၊ က်ဴးလြန္ကလည္း၊ မုန္းၾကအမ်ား၊ ရန္သူပြား၍၊ ရွားပါးလာဘ္တိ္တ္၊ ခ်မ္းသာဆိတ္၏၊ ဣတၳိပ႑ဳက္၊ မ်ိဳးယုတ္ခါခါ၊ မ်က္ႏွာမလွ၊ အရွက္ရလ်က္၊ လကၡဏ ဣေႁႏၵ၊ ယြင္းေသြခ်ိဳ႕႔သိမ္၊ စိုးရိမ္မ်ားစြာ၊ ခ်စ္သူကြာသည္၊ ေရွာင္ကအျပန္ အက်ိဳး တည္း။” ဤ ျပဆိုခဲ႔ေသာ အျပစ္တို႔သည္ ၀ဋ္လိုက္ေသာအားျဖင့္ ျဖစ္ရာဘ၀၌ ႀကံဳေတြ ႔ရ တတ္ေသာ အျပစ္မ်ားသာတည္း။ ထိုအျပစ္မ်ားအျပင္ ငရဲ၌လည္း ျဖစ္ၾကရေသး၏။ ကာေမသုမိစၧာစာရကံအားၾကီးေသာ သူေဌးသားေလးေယာက္တို႔၏ “ေလာဟကုမၻီ” ေခၚသံရည္ပူငရဲမွ “ဒု ၊ သ ၊ န ၊ ေသာ” ဟု ဟစ္ေအာ္ၾကပံုကိုလည္း လူအမ်ားပင္ ၾကား ဖူးၾကပါသည္ီ။ အထူးဆင္ျခင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အရွင္အာနႏၵာအေလာင္း၏ ျဖစ္ပံုလည္း ရွိေသး၏။ အရွင္အာနႏၵာအေလာင္းသည္ ကမၻာတစ္သိန္းမွ် ပါရမီျဖည့္ၿပီးေနာက္ ကၽြတ္ တမ္း၀င္ေတာ႔မည့္ ဤ ကမ ၻာမွာပင္ တစ္ခုေသာဘ၀၌ ေရႊပန္းတိမ္သည္သားျဖစ္၏။ ထို ဘ၀တုန္းက လူေလလူလယ္္တို႔ႏွင့္ ေပါင္းမိ၍ ကာေမသုမိစၧာာစာရအမႈကို ျပဳေလ သည္။(လူမိုက္ႏွင့္ ေပါင္းျခင္းကား ဤမွ်ေလာက္ အျပစ္မ်ား၏။) ထို အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ေရာ႐ု၀ငရဲ၌လည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံစားခဲ႔ရၿပီးေနာက္ လြတ္ေျမာက္လာေသာအခါ ေမ်ာက္ျဖစ္၍ ေ၀ွးေစ႔ကိုက္ေဖာက္ခံရ၏။ ထို႔ေနာက္ တစ္ဘ၀၌ ႏြားျဖစ္၍ သင္းကြပ္(ေ၀ွးေစ႔အထုတ္) ခံရ၏။ ထို႔ေနာက္ မိန္းမမဟုတ္၊ ေယာက်္ားမဟုတ္ ပ႑ဳပ္ျဖစ္ရ၏။ ထို႔ေနာက္ (၅) ဘ၀ေျမာက္၌ အကုသိုလ္ကံ အခြင့္ရ ၍ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရေသာ္လည္း ထိုကာေမသုမိစၧာာစာရကံ ေႏွာင့္ယွက္မႈေၾကာင့္ နတ္သားမျဖစ္ဘဲ နတ္သမီးခ်ည္း ငါးဘ၀လံုးလံုး ျဖစ္ရေသး၏။ ထိုဘ၀တို႔ေနာက္၌ လူ႔ျပည္မွာ ဘုရင့္သမီးျဖစ္ရျပန္၏။ ထိုဘ၀ေနာက္မွ ေယာက်္ားဘ၀ကို ရေလည္။ ဤသို႔လွ်င္ ကာေမသုမိစၧာာစာရကံအတြက္ ပါရမီရွင္ႀကီးေသာ္မွ ငရဲက်ရ၊ ဘ၀ မ်ားစြာပင္ ေအာက္က်ေနာက္က် ျဖစ္ရေသးသည္ကို သတိျပဳလ်က္ တစ္သံသရာလံုးက ပါလာခဲ႔ေသာ စိတ္ဆိုး၊ ၀ါသနာဆိုးႀကီးကို တရားျဖင့္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါကုန္။
ကၽြန္ေတာ္က ဘာသာေရးအရ ရွာေဖြဖတ္မိတာေလးေတြကို အျပဳသေဘာဘ၀တူေတြျကားမွာရွယ္ယာ လုပ္တာပါ...။ သိလို႔ တတ္လို႔မဟုတ္ပါဘူး..အမွားပါရင္ခြင့္လႊတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လဲ စာေတြဖတ္မိမွ ဘယ္လိုဆက္ျပီးေနထိုင္သြားရမလဲ မသိေသးပါဘူးဗ်ာ...။ ေလးစားစြာျဖင့္ ...
ဒီလိုရွာေတြ႔တယ္... (အဓမၼရာဂ= မသင့္ေလ်ာ္ေသာအရပ္၌ တပ္မက္ႏွစ္သက္ျခင္း)
http://htunhlaing.blogspot.com/2008/11/blog-post_9409.html မွာ ေတာ့အခုလိုေရးထားတယ္..။ မဂ္ႏွင့္ပတ္သက္၍လည္း သိဘို႔လိုအပ္၏။ (မဂၢ=မဂ္=လမ္းေၾကာင္း) လူတို႔ခႏၶာ ကိုယ္တြင္ ကာမက်ဴးလြန္၍ ေဖာက္ျပန္ႏိုင္ေသာ လမ္းေၾကာင္းသံုးမ်ိဳးရွိသည္။ ၎တို႔ မွာ- (၁) ၀စၥမဂ္ - က်င္ႀကီးစြန္႔ရာ လမ္းေၾကာင္း၊ (၂) ပႆာ၀မဂ္ - က်င္ငယ္စြန္႔ရာ လမ္းေၾကာင္း၊ (၃) မုခမဂ္ - စကားေျပာရာလမ္းေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ယင္းတို႔အနက္ မိန္းမတို႔၏ မဂ္သံုးမ်ိဳး၌ ေယာက်္ား၏ ပႆာ၀မဂ္ျဖင့္ က်ဴးလြန္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေယာက်္ားအခ်င္းခ်င္း ၀စၥမဂ္၊ မုခမဂ္တို႔၌ က်ဴးလြန္ ေသာ္လည္း ေကာင္း ကာေမသုမိစၧာစာရကံ ထိုက္၏။ မိန္းမအခ်င္းခ်င္း၊ မဂ္တူအခ်င္းခ်င္း ထိေတြ႔ ဆက္စပ္လွ်င္မူ ကာေမသုမိစၧာစာရကံ မျဖစ္ပါ။ ကာေမသုမိစၧာစာရကံ ေျမာက္ေစေသာ အဂၤါေလးပါရွိ၏။ ၄င္းအဂၤါမ်ား မွာလည္း ေယာက်္ားမ်ားအတြက္သာ ရည္ရြယ္ေပသည္။ ထို အဂၤါ(၄) ပါးတို႔ကေတာ႔- (၁) မသြားလာအပ္ေသာ အဂမနီယ၀တၳဳ ျဖစ္ျခင္း၊ (၂) အဂမနီယ၀တၳဳ၌ မွိ၀ဲလိုစိတ္ရွိျခင္း၊ (၃) လံု႔လျပဳျခင္း၊ (၄) သာယာျခင္း တို႔ုျဖစ္ၾက၏။ ကာေမသုမိစၧာာစာရကံက်ဴးလြန္ျခင္းေၾကာင့္ရရွိေသာ အျပစ္(၁၁)ခ်က္ရွိပါသည္။ ၎တို႔မွာ- (၁) ကာေမသုမိစၧာစာရအားႀကီးေသာ လူသည္ မလိုမုန္းထားသူ ေပါမ်ားျခင္း၊ (၂) မုန္း႐ံုမက ရန္သူလည္းမ်ားျခင္း၊ (၃) လာဘ္ပစၥည္းမ်ား ရွားပါးတိတ္ဆိတ္ျခင္း၊ (၄) ခ်မ္းသာမႈ ကင္းဆိတ္ျခင္း၊ (၅) မိန္းမ ျဖစ္ရျခင္း၊ (၆) မိန္းမမဟုတ္ ၊ ေယာက်္ားမဟုတ္ ပ႑ဳတ္ျဖစ္ရျခင္း၊ (၇) ေယာက်္ားျဖစ္လွ်င္လည္း အမ်ိဳးယုတ္၌ ျဖစ္ရျခင္း၊ (၈) မ်က္ႏွာပ်က္၍ အရွက္ကြဲရတတ္ျခင္း၊ (၉) အဂၤါလကၡဏာ ဣေႁႏၵတို႔ယြင္းခ်ိဳ ႔ ေသးသိမ္ျခင္း၊ (၁၀) စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾက အားၾကီးရျခင္း၊ (၁၁) ခ်စ္သူႏွင့္ ေကြကြင္းကြဲကြာရျခင္း တို႔ ျဖစ္ၾက၏။ လကၤာျဖင့္မွတ္ပါေလ- “မိစၧာစာရ၊ က်ဴးလြန္ကလည္း၊ မုန္းၾကအမ်ား၊ ရန္သူပြား၍၊ ရွားပါးလာဘ္တိ္တ္၊ ခ်မ္းသာဆိတ္၏၊ ဣတၳိပ႑ဳက္၊ မ်ိဳးယုတ္ခါခါ၊ မ်က္ႏွာမလွ၊ အရွက္ရလ်က္၊ လကၡဏ ဣေႁႏၵ၊ ယြင္းေသြခ်ိဳ႕႔သိမ္၊ စိုးရိမ္မ်ားစြာ၊ ခ်စ္သူကြာသည္၊ ေရွာင္ကအျပန္ အက်ိဳး တည္း။” ဤ ျပဆိုခဲ႔ေသာ အျပစ္တို႔သည္ ၀ဋ္လိုက္ေသာအားျဖင့္ ျဖစ္ရာဘ၀၌ ႀကံဳေတြ ႔ရ တတ္ေသာ အျပစ္မ်ားသာတည္း။ ထိုအျပစ္မ်ားအျပင္ ငရဲ၌လည္း ျဖစ္ၾကရေသး၏။ ကာေမသုမိစၧာစာရကံအားၾကီးေသာ သူေဌးသားေလးေယာက္တို႔၏ “ေလာဟကုမၻီ” ေခၚသံရည္ပူငရဲမွ “ဒု ၊ သ ၊ န ၊ ေသာ” ဟု ဟစ္ေအာ္ၾကပံုကိုလည္း လူအမ်ားပင္ ၾကား ဖူးၾကပါသည္ီ။ အထူးဆင္ျခင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အရွင္အာနႏၵာအေလာင္း၏ ျဖစ္ပံုလည္း ရွိေသး၏။ အရွင္အာနႏၵာအေလာင္းသည္ ကမၻာတစ္သိန္းမွ် ပါရမီျဖည့္ၿပီးေနာက္ ကၽြတ္ တမ္း၀င္ေတာ႔မည့္ ဤ ကမ ၻာမွာပင္ တစ္ခုေသာဘ၀၌ ေရႊပန္းတိမ္သည္သားျဖစ္၏။ ထို ဘ၀တုန္းက လူေလလူလယ္္တို႔ႏွင့္ ေပါင္းမိ၍ ကာေမသုမိစၧာာစာရအမႈကို ျပဳေလ သည္။(လူမိုက္ႏွင့္ ေပါင္းျခင္းကား ဤမွ်ေလာက္ အျပစ္မ်ား၏။) ထို အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ေရာ႐ု၀ငရဲ၌လည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံစားခဲ႔ရၿပီးေနာက္ လြတ္ေျမာက္လာေသာအခါ ေမ်ာက္ျဖစ္၍ ေ၀ွးေစ႔ကိုက္ေဖာက္ခံရ၏။ ထို႔ေနာက္ တစ္ဘ၀၌ ႏြားျဖစ္၍ သင္းကြပ္(ေ၀ွးေစ႔အထုတ္) ခံရ၏။ ထို႔ေနာက္ မိန္းမမဟုတ္၊ ေယာက်္ားမဟုတ္ ပ႑ဳပ္ျဖစ္ရ၏။ ထို႔ေနာက္ (၅) ဘ၀ေျမာက္၌ အကုသိုလ္ကံ အခြင့္ရ ၍ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရေသာ္လည္း ထိုကာေမသုမိစၧာာစာရကံ ေႏွာင့္ယွက္မႈေၾကာင့္ နတ္သားမျဖစ္ဘဲ နတ္သမီးခ်ည္း ငါးဘ၀လံုးလံုး ျဖစ္ရေသး၏။ ထိုဘ၀တို႔ေနာက္၌ လူ႔ျပည္မွာ ဘုရင့္သမီးျဖစ္ရျပန္၏။ ထိုဘ၀ေနာက္မွ ေယာက်္ားဘ၀ကို ရေလည္။ ဤသို႔လွ်င္ ကာေမသုမိစၧာာစာရကံအတြက္ ပါရမီရွင္ႀကီးေသာ္မွ ငရဲက်ရ၊ ဘ၀ မ်ားစြာပင္ ေအာက္က်ေနာက္က် ျဖစ္ရေသးသည္ကို သတိျပဳလ်က္ တစ္သံသရာလံုးက ပါလာခဲ႔ေသာ စိတ္ဆိုး၊ ၀ါသနာဆိုးႀကီးကို တရားျဖင့္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါကုန္။
ကၽြန္ေတာ္က ဘာသာေရးအရ ရွာေဖြဖတ္မိတာေလးေတြကို အျပဳသေဘာဘ၀တူေတြျကားမွာရွယ္ယာ လုပ္တာပါ...။ သိလို႔ တတ္လို႔မဟုတ္ပါဘူး..အမွားပါရင္ခြင့္လႊတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လဲ စာေတြဖတ္မိမွ ဘယ္လိုဆက္ျပီးေနထိုင္သြားရမလဲ မသိေသးပါဘူးဗ်ာ...။ ေလးစားစြာျဖင့္ ...
Wednesday, April 7, 2010
buddish
ဗုဒၶ၀ါဒ ႏွင့္သူတို့ အျမင့္”
By ညေနအုပ္စိုး
ခင္မင္ရတဲ့ မိတ္ေဆြတို့ေရ ဒီတစ္ခါ ေတာ့ မိတ္ေဆြတို့အတြက္ ကမာၻကပညာရွင ္ေတြ သူေတာ္စင္ေတြလို့ သတ္မွတ္ခံထားရတဲ့လူ ေတြက ဗုဒၶ၀ါဒ အေပၚဘယ္လ ို့ျမင္ၾက သလဲဆိုတာကိုေရးေပးခ်င္ပါတယ္ .....။အလြန္ဗဟုသုတရ ဖြယ္ေကာင္းလြန္းလို့ပါ။ မ်ွေ၀ခံစားနိုင္မယ္လို့ ထင္ပါတယ္......။ဒီစာမွာ ပါတဲ့အေၾကာင္း အရာအခ်က ္အလက ္အား လံုူးဟာ စာေရးဆရာ သစၥာရွင္ျမန္မာဘာသာျပန္တဲ့ BUDDHISM IN THE EYES OF
INTELLECTUALS by Ven.Dr.K.Sri Dhammananda Thera.J.S.M;D.Lit Chief
High Priest in Malaysia & Singapore ( ေဒါက္တာအရွင္ေက.သီရိ ဓမၼာႏၵ)ရဲ့ စာအုပ္ထဲက ျဖစ္ပါတယ္.....။ ကိုယ္တိုင္ေရးေတာ့ မဟုတ္ဘူး ဟီး......။ “ကိုင္း” စလိုက္ၾက
စို့..............................။
အခ်ိန္ကာလမ်ားေရြ့လ်ားလာေသာ္လည္း လူတို့၏အသိဥာဏ္မ်ား တိုးတက္လာ ေသာ္လည္း ဗုဒၶ၏ဓမၼ(တရားေတာ္)မ်ားသည္ကား. အေျပာင္းအလဲမရွိရွင္သန္ ရပ္တည္လ်က္ပင္ရွိသည္......။ (Francis Story-Buddhism As World Religion)
“ၾကီးမားေသာေအာင္ျမင္မွဳရလိုက္သူ”
ပါဠိဘာသာမွ အဂၤလိပ္ဘာသာသို့ ပထမဦးဆံုးဘာသာျ ပန္ဆိုသူမ်ားအနက္မွ တစ္ဦးမွာ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားသည့္ ခရစ္ယာန္ဓမၼဆရာၾကီးတစိဦး၏ သားျဖစ္သည္။ ထိုသူ ျပန္ဆိုရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ခရစ္ယာန္ဘာသာသည္ ဗုဒၶ၀ါဒထက္ သာလြန ္ျမင့္ျမတ္ေၾကာင္း သက္ေသထူရန္ျဖစ္သည္။သို့ေသာ္ရည္ရြယ္ခ်က္ မေအာင ္ျမင္ခဲ့ရ ေပ ။အေၾကာင္းမူကားထိုသူဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျဖစ္သြားေသာၾကာင့္ပင္တည္း။ သူကိုယ္ တိုင ္၀မ္း ေျမာက္စြာလက္ခံလိုက္ေသာဗုဒၶ၏ဓမၼမ်ားကို ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ အေနာက္တိုင္းသားတို့အား ဓမၼအေၾကာင္းသိေစခဲ့သည့္။ ထိုသူကား ကမၻာ့ဗုဒၶဘာ သာျပန့္ပြားေရးအဖြဲ့၏ ဥကၠဌေဟာင္း ၇ိုက္စ္ ေဒးဗိဒ္စ္(Rhys Davids) ပင္ျဖစ္ေပ ေတာ့သည္...။ (အရွင္ ေအ မဟိႏၵ-Ven.A. Mahinda,Blue Print of Happiness)
“ပါလီမန္”
လြန္ခဲ့ေသာနွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ေက်ာ္ကာလက အိႏၵိယနိုင္ငံရွိ ဗုဓၵဘာသာ၀င္မ်ား က်င့္သံုးခဲ့ၾကသည့္ “စုေ၀းညိွန်ွုင္းမွဳ”ပံုစံ သည္ ယေန့ကာလ ပါလီမန္ စနစ္၏မူလအ ေျခ ခ ံျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ့ရွိရသည္ဟုဆိုပါလ်ွင္ မ်ားစြာေသာသူတို့အား အံ့အားသင့္ေစေပလိမ့္မည္...။ (ဇက္သ္လင္းျမိဳ့စား Marquess of Zetland, Legancy of India)
“စၾကာ၀ဠာဆိုင္ရာဘာသာတရား”
အနာဂတ္တြင္ ထြန္းေတာက္လာမည့္ ကိုးကြယ္ရာဘာသာသည္ စၾက၀ဠာနွင့္ ဆိုင္ေသာ ဘာသာတရာ( cosmic reluigion) ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ထိုဘာသာတရားသည္ ပုဂၢိဳလ္ေရးဆိုင္ရာ ဘုရားသခင္ အစြျကိုေက်ာ္လြန္လ်က္ တရားေသ၀ါဒ(dogma) အစြဲႏွင့္ ဘာသာေရးဆိုင္ရာပညာ(Thelogy) အစြဲမ်ားကိုေရွာင္၇ွားရေပမည္။ ညီညြတ ္အ ဓိပၸါယ္ရွိသည ့္သဘာ၀တရားနွင့္ နာမ္တရားဆိုင္ရာအေတြ့အၾကံဳ မ်ားေပၚတြင္ အေျခခံေသာ ဘာသာေရးအသိစိတ္ျဖစ္ရေပမည္။ ဗုဓၶ၀ါဒက ထိုအျဖစ္ထိုအေျခအေန မ်ားကိုျဖည့္စြမ္းေပးေလသည္.......။ (သိပၸံပညာရွင္ အယ္လ္ဘတ္ အိုင္းစတိုင္း)
“လူသားထုအတြက္ဘာသာတရား”
ဗုဒၶ၀ါဒ သည္ေနႏွင့္လ ရွိေနသမွ်ကမာၻေပၚတြင္လူရွိေနသမွ်ကာလပတ္လံုး တည္ရွိသြ ားမည့္ဘာသာတရားျဖစ္သည္ အေၾကာင္းမူဗုဒၶ၀ါဒသည္ လူသားထု တစ္ရပ္ လံုးကိုးကြယ္အပ္ေသာ ဘာသာတရဂားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္တည္း....။ (သီရိလကၤနိုင္ငံ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ဘႏၵာရာနိုက္ေကး)
“့့စာနာတရားအရွိဆံုးစနစ္”
ဘ၀ကိုတည္ေဆာက္ရာ၌ အမိန့္အရမဟုတ္ဘဲ ကိုယ္က်င့္တရားနွင့္အညီ ထူေထာင္ရန္ ဗုဒၶ၀ါဒကသြန္သင္ဆံုးမသည္။ ထိုသို့ျဖင့္ဗုဒၶ၀ါဒသည္ သည္းခံနိုင္ စြမ္းရွိေသာ ကိုးကြယ္ရာဘာသာျဖစ္လာသည္. ေလာကၾကီးတြင္ဗုဒၶ၀ါဒသည္ စာနာ တရား အရွိဆံုးစနစ္ျဖစ္သည္......။ (အရွင္ ဂ်ိဳးဇက္ဖ္၀န္း-Rev Josep Wain)
“ေက်းဇူးတရား”
ဗုဒၶ၏အဆံုးအမမ်ားသည္ ဟိႏၵဴ၀ါဒတြင္ တစ္စိတ္တစ္ေဒသအားျဖင့္ ပါ၀င္အက်ဳး၀င္ေနသည္ဟုက်ြနဳပ္ဆင္ျခင္ယူဆမိသည္ ။အိႏၵိယနိုင္ငံရွိ ဟိႏၵဴ၀ါဒအေပၚ ေဂၚတမဗုဒၶက မည္ကဲ့သနို့ၾကီးမားစြာေျပာင္းလဲေစခဲ့သည္ကို မည္သို့မွ် ျပန္လည္ စူးစမ္းရွာေဖြရန္ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ေခ်။ဗုဒၶ၏စြန့္လႊတ္မွဳ ပကတိသန့္စင္သည့္ ဘ၀တို့သည္ ဟိႏၵဳ၀ါဒတြင္ ေမ့ေပ်ာက္၍ မရနိုင္ေအာင္ စြဲထင္က်န္ေနမည္သာျဖစ္သည္။ ထိုသို့ျဖင့္ ဟိႏၵဴ၀ါဒသည္ ဆရာတစ္ဆူျဖစ္ေတာ္မူေသာ ဗုဒၶအေပၚ အဆံုးအစမရ ွိေက်းဇူးတရား မ်ားတင္ရွိေနေပေတာ့၏.......။(အိႏိၵယအမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ မဟတၱမဂႏၵီ)
“ဗုဒၶသည္လမ္း”
စၾကာမုနိအား လူတို့နွင္အနီူးကပ္ဆံုးလကၡဏာရွိသူအျဖစ္လည္းေကာင္း ၊လူတို့အားထိေရာက္စြာ အက်ိဳးျပဳမည္သူအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ လူတို့ေလ်ာက္ လွမ္းရ မည့္ လမ္း(way) အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ လူတို့အတြံက္ အမွန္တရား(truth) အျဖစ္ လည္းေကာင္း ၊ လူတို့၏ဘ၀(life)အျဖစ္လည္းေကာင္း က်ြနုပ္သည္ ပို၍ ပို၍ခံစားမိေပသည္....။ (ဂိုဏ္းအုပ္ မိလ္မင္-Bishop Milman)
“လူသားအားလံုးအတြက္ျမတ္ဗုဒၶ”
ဗုဒၶသည္ဗုဒၶဘာသာ၀င္အားလံုးအတြက္သာမဟုတ္ပါ။ ဗုဒၶ၏သြန္သင္ဆံုးမမွဳ မ်ားသည္ လူသားအားလံုနွင့္ သက္ဆိုင္ေပသည္ ။ ဗုဒၶျမတ္စြာပြင့္ေတာ္မူျပီးေနာက္ ေပၚေပါက္လာေသာ ဘာသာတိုင္း၏ေကာင္းမြန္ေသာ အခ်က္ မ်ားစြာသည္ ဗုဒၶထံမွရယူခဲ့ျခ်င္းျဖစ္ေပသည္...။(မြတ္ဆလင္ပညာရွင္တစ္ဦး)
“ဒီမိုကေရစီ”
ဗုဒၶ၀ါဒသည္ ဒီမိုကေရစီလွဳပ္ရွားမွဳျဖစ္ျပီး ဘာသာေရးတြင္လည္းေကာင္း၊ လူ့အဖြဲ့အစည္းတြင္လည္းေကာင္း ၊နိုင္ငံေရးတြင္လည္းေကာင္း ဒီမုကေရစီကို ထိန္းသိမ္းက်င့္သံုးျခင္း ျဖစ္သည္....။ (ေဒါကတာ အမ္မ္ဘက္ကာ)
(ကဲဒီေန့ေတာ့ဒီေလာက္ပါပဲက်န္တာေလးေတြကိုေနာက္ေန့
မွဆက ္ေရးေပး ေတာ့မယ္ ပရိတ္သတ္တို့ေရ)
By ညေနအုပ္စိုး
ခင္မင္ရတဲ့ မိတ္ေဆြတို့ေရ ဒီတစ္ခါ ေတာ့ မိတ္ေဆြတို့အတြက္ ကမာၻကပညာရွင ္ေတြ သူေတာ္စင္ေတြလို့ သတ္မွတ္ခံထားရတဲ့လူ ေတြက ဗုဒၶ၀ါဒ အေပၚဘယ္လ ို့ျမင္ၾက သလဲဆိုတာကိုေရးေပးခ်င္ပါတယ္ .....။အလြန္ဗဟုသုတရ ဖြယ္ေကာင္းလြန္းလို့ပါ။ မ်ွေ၀ခံစားနိုင္မယ္လို့ ထင္ပါတယ္......။ဒီစာမွာ ပါတဲ့အေၾကာင္း အရာအခ်က ္အလက ္အား လံုူးဟာ စာေရးဆရာ သစၥာရွင္ျမန္မာဘာသာျပန္တဲ့ BUDDHISM IN THE EYES OF
INTELLECTUALS by Ven.Dr.K.Sri Dhammananda Thera.J.S.M;D.Lit Chief
High Priest in Malaysia & Singapore ( ေဒါက္တာအရွင္ေက.သီရိ ဓမၼာႏၵ)ရဲ့ စာအုပ္ထဲက ျဖစ္ပါတယ္.....။ ကိုယ္တိုင္ေရးေတာ့ မဟုတ္ဘူး ဟီး......။ “ကိုင္း” စလိုက္ၾက
စို့..............................။
အခ်ိန္ကာလမ်ားေရြ့လ်ားလာေသာ္လည္း လူတို့၏အသိဥာဏ္မ်ား တိုးတက္လာ ေသာ္လည္း ဗုဒၶ၏ဓမၼ(တရားေတာ္)မ်ားသည္ကား. အေျပာင္းအလဲမရွိရွင္သန္ ရပ္တည္လ်က္ပင္ရွိသည္......။ (Francis Story-Buddhism As World Religion)
“ၾကီးမားေသာေအာင္ျမင္မွဳရလိုက္သူ”
ပါဠိဘာသာမွ အဂၤလိပ္ဘာသာသို့ ပထမဦးဆံုးဘာသာျ ပန္ဆိုသူမ်ားအနက္မွ တစ္ဦးမွာ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားသည့္ ခရစ္ယာန္ဓမၼဆရာၾကီးတစိဦး၏ သားျဖစ္သည္။ ထိုသူ ျပန္ဆိုရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ခရစ္ယာန္ဘာသာသည္ ဗုဒၶ၀ါဒထက္ သာလြန ္ျမင့္ျမတ္ေၾကာင္း သက္ေသထူရန္ျဖစ္သည္။သို့ေသာ္ရည္ရြယ္ခ်က္ မေအာင ္ျမင္ခဲ့ရ ေပ ။အေၾကာင္းမူကားထိုသူဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျဖစ္သြားေသာၾကာင့္ပင္တည္း။ သူကိုယ္ တိုင ္၀မ္း ေျမာက္စြာလက္ခံလိုက္ေသာဗုဒၶ၏ဓမၼမ်ားကို ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ အေနာက္တိုင္းသားတို့အား ဓမၼအေၾကာင္းသိေစခဲ့သည့္။ ထိုသူကား ကမၻာ့ဗုဒၶဘာ သာျပန့္ပြားေရးအဖြဲ့၏ ဥကၠဌေဟာင္း ၇ိုက္စ္ ေဒးဗိဒ္စ္(Rhys Davids) ပင္ျဖစ္ေပ ေတာ့သည္...။ (အရွင္ ေအ မဟိႏၵ-Ven.A. Mahinda,Blue Print of Happiness)
“ပါလီမန္”
လြန္ခဲ့ေသာနွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ေက်ာ္ကာလက အိႏၵိယနိုင္ငံရွိ ဗုဓၵဘာသာ၀င္မ်ား က်င့္သံုးခဲ့ၾကသည့္ “စုေ၀းညိွန်ွုင္းမွဳ”ပံုစံ သည္ ယေန့ကာလ ပါလီမန္ စနစ္၏မူလအ ေျခ ခ ံျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ့ရွိရသည္ဟုဆိုပါလ်ွင္ မ်ားစြာေသာသူတို့အား အံ့အားသင့္ေစေပလိမ့္မည္...။ (ဇက္သ္လင္းျမိဳ့စား Marquess of Zetland, Legancy of India)
“စၾကာ၀ဠာဆိုင္ရာဘာသာတရား”
အနာဂတ္တြင္ ထြန္းေတာက္လာမည့္ ကိုးကြယ္ရာဘာသာသည္ စၾက၀ဠာနွင့္ ဆိုင္ေသာ ဘာသာတရာ( cosmic reluigion) ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ထိုဘာသာတရားသည္ ပုဂၢိဳလ္ေရးဆိုင္ရာ ဘုရားသခင္ အစြျကိုေက်ာ္လြန္လ်က္ တရားေသ၀ါဒ(dogma) အစြဲႏွင့္ ဘာသာေရးဆိုင္ရာပညာ(Thelogy) အစြဲမ်ားကိုေရွာင္၇ွားရေပမည္။ ညီညြတ ္အ ဓိပၸါယ္ရွိသည ့္သဘာ၀တရားနွင့္ နာမ္တရားဆိုင္ရာအေတြ့အၾကံဳ မ်ားေပၚတြင္ အေျခခံေသာ ဘာသာေရးအသိစိတ္ျဖစ္ရေပမည္။ ဗုဓၶ၀ါဒက ထိုအျဖစ္ထိုအေျခအေန မ်ားကိုျဖည့္စြမ္းေပးေလသည္.......။ (သိပၸံပညာရွင္ အယ္လ္ဘတ္ အိုင္းစတိုင္း)
“လူသားထုအတြက္ဘာသာတရား”
ဗုဒၶ၀ါဒ သည္ေနႏွင့္လ ရွိေနသမွ်ကမာၻေပၚတြင္လူရွိေနသမွ်ကာလပတ္လံုး တည္ရွိသြ ားမည့္ဘာသာတရားျဖစ္သည္ အေၾကာင္းမူဗုဒၶ၀ါဒသည္ လူသားထု တစ္ရပ္ လံုးကိုးကြယ္အပ္ေသာ ဘာသာတရဂားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္တည္း....။ (သီရိလကၤနိုင္ငံ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ဘႏၵာရာနိုက္ေကး)
“့့စာနာတရားအရွိဆံုးစနစ္”
ဘ၀ကိုတည္ေဆာက္ရာ၌ အမိန့္အရမဟုတ္ဘဲ ကိုယ္က်င့္တရားနွင့္အညီ ထူေထာင္ရန္ ဗုဒၶ၀ါဒကသြန္သင္ဆံုးမသည္။ ထိုသို့ျဖင့္ဗုဒၶ၀ါဒသည္ သည္းခံနိုင္ စြမ္းရွိေသာ ကိုးကြယ္ရာဘာသာျဖစ္လာသည္. ေလာကၾကီးတြင္ဗုဒၶ၀ါဒသည္ စာနာ တရား အရွိဆံုးစနစ္ျဖစ္သည္......။ (အရွင္ ဂ်ိဳးဇက္ဖ္၀န္း-Rev Josep Wain)
“ေက်းဇူးတရား”
ဗုဒၶ၏အဆံုးအမမ်ားသည္ ဟိႏၵဴ၀ါဒတြင္ တစ္စိတ္တစ္ေဒသအားျဖင့္ ပါ၀င္အက်ဳး၀င္ေနသည္ဟုက်ြနဳပ္ဆင္ျခင္ယူဆမိသည္ ။အိႏၵိယနိုင္ငံရွိ ဟိႏၵဴ၀ါဒအေပၚ ေဂၚတမဗုဒၶက မည္ကဲ့သနို့ၾကီးမားစြာေျပာင္းလဲေစခဲ့သည္ကို မည္သို့မွ် ျပန္လည္ စူးစမ္းရွာေဖြရန္ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ေခ်။ဗုဒၶ၏စြန့္လႊတ္မွဳ ပကတိသန့္စင္သည့္ ဘ၀တို့သည္ ဟိႏၵဳ၀ါဒတြင္ ေမ့ေပ်ာက္၍ မရနိုင္ေအာင္ စြဲထင္က်န္ေနမည္သာျဖစ္သည္။ ထိုသို့ျဖင့္ ဟိႏၵဴ၀ါဒသည္ ဆရာတစ္ဆူျဖစ္ေတာ္မူေသာ ဗုဒၶအေပၚ အဆံုးအစမရ ွိေက်းဇူးတရား မ်ားတင္ရွိေနေပေတာ့၏.......။(အိႏိၵယအမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ မဟတၱမဂႏၵီ)
“ဗုဒၶသည္လမ္း”
စၾကာမုနိအား လူတို့နွင္အနီူးကပ္ဆံုးလကၡဏာရွိသူအျဖစ္လည္းေကာင္း ၊လူတို့အားထိေရာက္စြာ အက်ိဳးျပဳမည္သူအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ လူတို့ေလ်ာက္ လွမ္းရ မည့္ လမ္း(way) အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ လူတို့အတြံက္ အမွန္တရား(truth) အျဖစ္ လည္းေကာင္း ၊ လူတို့၏ဘ၀(life)အျဖစ္လည္းေကာင္း က်ြနုပ္သည္ ပို၍ ပို၍ခံစားမိေပသည္....။ (ဂိုဏ္းအုပ္ မိလ္မင္-Bishop Milman)
“လူသားအားလံုးအတြက္ျမတ္ဗုဒၶ”
ဗုဒၶသည္ဗုဒၶဘာသာ၀င္အားလံုးအတြက္သာမဟုတ္ပါ။ ဗုဒၶ၏သြန္သင္ဆံုးမမွဳ မ်ားသည္ လူသားအားလံုနွင့္ သက္ဆိုင္ေပသည္ ။ ဗုဒၶျမတ္စြာပြင့္ေတာ္မူျပီးေနာက္ ေပၚေပါက္လာေသာ ဘာသာတိုင္း၏ေကာင္းမြန္ေသာ အခ်က္ မ်ားစြာသည္ ဗုဒၶထံမွရယူခဲ့ျခ်င္းျဖစ္ေပသည္...။(မြတ္ဆလင္ပညာရွင္တစ္ဦး)
“ဒီမိုကေရစီ”
ဗုဒၶ၀ါဒသည္ ဒီမိုကေရစီလွဳပ္ရွားမွဳျဖစ္ျပီး ဘာသာေရးတြင္လည္းေကာင္း၊ လူ့အဖြဲ့အစည္းတြင္လည္းေကာင္း ၊နိုင္ငံေရးတြင္လည္းေကာင္း ဒီမုကေရစီကို ထိန္းသိမ္းက်င့္သံုးျခင္း ျဖစ္သည္....။ (ေဒါကတာ အမ္မ္ဘက္ကာ)
(ကဲဒီေန့ေတာ့ဒီေလာက္ပါပဲက်န္တာေလးေတြကိုေနာက္ေန့
မွဆက ္ေရးေပး ေတာ့မယ္ ပရိတ္သတ္တို့ေရ)
Subscribe to:
Posts (Atom)